Abdullah Ramazan Şiirleri - Şair Abdulla ...

Ben demem ki düşüneyim nesini
Dara düşmüş garibin nefesini
Titrek masum iç sızlatan sesini
Dinle oğul sevenlerin çok olsun

İçin dışın aynı dürüst olmazsan

Bana öyle bakma içim yanarken
İstemem mi sana koşup da gelmek
Yüreğim hasretle her an anarken
İstemem mi sana koşup da gelmek

Güneş terk edip de yıldız doğunca

Farkında olmadan yaşadık
Günleri,ayları hatta yılları
Farkında olmadan yaşadık biz hayatı
Kış olmasa güneşi
gece olmasa yıldızları hatırlamadık
kaybetmeden sahiplenmeyi

hayatta korkularım olmadı
hani derler ya gözü kara
işte öyle bir yapım var galiba
en yükseklere çıktım savrulmadım
en derinlere indim boğulmadım
ben ölümün ince çizgisinde

bu gün yine aklımdasın
dünlerdeki gibi
hiçbir şey yapasım yok
seni özlemekten başka

ellerinden tutup gün boyu yürümek isterdim

Seni Yazmak İstedim
gülüşünü,sevinçlerini, hissettiğin acılarını,
en çok da hayat dolu oluşunu
Güneşin doğuşundan batışına dek
Saçlarına vuran kızıllığında
Gözlerindeki o muhteşem ifadede

Seni yazmak istedim mısralarımda
Tutmak isteyip tutamadığım ellerini
Dokunmak isteyip dokunamadığım tenini
Seni yazmak istedim mısralarımda
Gecenin en derininde
Şehrin sarhoş eden sessizliğinde

bir damla mutluluktum sana
sonra seni tanıdım
yağmur olup yeryüzüne
yağmasını öğrettin bana
yol verdin düştüm damla damla

benden sensizliği isteme
yaşayamam da zaten sensizliği
bir daha göremem diye
gözlerim küser
tenine dokunmayacak diye
tutamayacak olan ellerim küser

çok şeyler değişti buralarda
eskilerde çok gezer
dolaşmaktan keyf alırdım
artık pek gezmiyorum
zevk vermiyor gezmeler eskisi gibi bana
kaldırımlar darılsa da