Abdullah Ramazan Şiirleri - Şair Abdulla ...

bu günde yoksun
beklemelerim boşuna
öyle ağır bir yük çökmüş ki üstüme
kıpırdayamıyorum adeta
güneş bu günde bana doğmamış
soğukluğu üstünde üşütüyor beni

Bir gün
bir ay
belki yıllar sonra
karşılaşacağız bir sokak başında
dokunamayacak ellerimiz birbirine
sadece gözlerimiz merhaba diyecek belki de

senden sonra
arada bir şiir yazasım geliyor
elime kağıt kalemi alıyorum
sonra bırakıyorum
defalarca deniyorum
kelimeler diziliyor kalemimim ucuna

elleme kendini beğenen
elleme egoist desinler
kendine yetiyorsan
gerisini boş ver gitsin

etrafta konuşanlar olur

Boşa geçen günler geri gelmez ki
Kaderim geç güldü yıllar ne desin
Her gün ayrı bir dert eller bilmez ki
Mutluluk senmişsin hallar ne desin

Gönlümde sevdanın yelleri eser

Herkes başka sen bir başka
Vurulmuşum emmi kızı
İçindeki temiz aşka
Vurulmuşum emmi kızı

Kaşlarına gözlerine

biz kadınları anlamıyoruz
onlara ne değer veriyoruz
nede dinliyoruz
değer verip dinlediğimizi sanıyoruz
o çekici,o narin,
o güzeller güzeli melekleri

bir dileğim olsaydı
sabaha birlikte uyanmak
güne birlikte merhaba demek isterdim
perdeyi açtığımda
benim değil bizim umutlarımızı
bizim sevinçlerimizi

çekip de gidecekken ben
seni karşımda gördüm
öyle asil öyle tatlı bir duruşun vardı ki
büyülendim

çekip de gidecekken ben

Kurumuş toprağa can olup yağsan
İstemem ne olur çık git dünyamdan
Tenimden süzülüp gönlüme doğsan
İstemem ne olur çık git dünyamdan

Sevda insanıyım sevgi ekmeye