Abdullah Ramazan Şiirleri - Şair Abdulla ...

herkese anlatamazsın derdini
bilirsin ki anlattıkların dönecektir bir gün geri
pişmanlıklar fayda etmez
çıkmaz bir sokakta bulursun kendini
dönüşü yoktur geçtiğin yolların geri
anlatamazsın paylaşamazsın yaşadıklarını

insanın umutları olmalı yarınlara dair
karanlık bir gecenin sabahını müjdeleyen güneş gibi
gecesine doğmalı
insan sevmeli sevdi mi de yüreğiyle sevmeli
hak ettiği kadar da sevilmeli

hangi işe el attıysam
bir aksilikle karşılaştım
bir türlü yolunda gitmedi işlerim
gitti dediklerim
yarı yolda bıraktı beni
ne sevmeyi becerdim

İnsan kaybedince anlar
Kaybedince bilirmiş
Kaybettiklerinin kıymetini

Şimdi ne desem
ne söylesem hepsi boş

özledim seni
hem de çok özledim
aklıma gelmezdi bu kadar özleyebileceğim
bilmiyorsun ne haldeyim
burnumda tütüyorsun
nerden bileceksin ki

Sanma ki unuttum sanma ki gittim
Dokunma ağlarım dokunma ey can
Derdim öyle büyük ben sensiz bittim
Dokunma ağlarım dokunma ey can

Öyle dertliyim ki bu günlerde ben

ah şu yağmurlu havalar yok mu
öldürüp bitiriyor beni
en zoru da bu
kendimi tutamıyorum
gözlerim bulutlanıyor
her düşen damlada

biz eş olmasını bilmiyoruz
sevdiğimizi yanımıza yar
yolumuza yoldaş görmüyoruz
bizim gibi düşünsün
bizim gibi yaşasın istiyoruz
sormuyoruz dinlemiyoruz fikirlerini

Anadolu sevda kokan türkiye
İşte buna evet denir arkadaş
Sınırları aşmış güçlü Türkiye
İşte buna evet denir arkadaş

Güçlü Türkiye’ye kalpten inansak

Ne yaptım ne ettim bu acı neden
Çok sevmek suç mu da cezamı çekem
Yüreğime düşen bu sancı neden
Çok sevmek suç mu da cezamı çekem

Reva mı bu acı çektiğim sancı