Abdullah Ramazan Şiirleri - Şair Abdulla ...

her yağmur sonrasında
kokar ya burcu burcu toprak
gün ışığına saklanmış tılsımla uyanır tabiat
can olur kan olur

yeşil bir örtü sarar

bizim küçük bir evimiz vardı
iki odalı ortasında sobası
yer yatakları kenarında minderi
kerpiçten ahşaptı tavanları
elleriyle sıvardı her yıl annem
bembeyaz kar gibiydi duvarları

herkesin bir gecekondusu vardı eskilerde
şimdikiler gibi elektrik su olmazdı evlerde
hatta yolu bile olmaz çamur patikalardan ulaşılırdı
kuyulardan çekerdi annelerimiz suyu
leğenlerde yıkardı bizi
utanırdık sıkılırdık ama yıkanırdık yinede

Hani yeminlerin sözlerin nerde
Hayırsız gittin de mutlu mu oldun
Beni bir başıma koydun ya derde
Hayırsız gittin de mutlu mu oldun

Bahar kıskanırdı görünce bizi

bana mutlu olduğunu söyleme
değilsin de
yüreğinde acı
gözlerinde matem havası saklı
gittin diye
iyi oldu

hani hayat çok güzeldi
hani hayat yaşanılırdı
üst üste yaşadığım
hayal kırıklıkları yordu beni
aslında çok güçlüyümdür
gücüm yaşadıklarımın altında ezildi kaldı

Hayat keşkelerle çok çabuk geçti
Geç kaldım ben sana geç kaldım gülüm
Kaderin cilvesi bizleri seçti
Geç kaldım ben sana geç kaldım gülüm

Mutlu ve huzurlu günüm olmadı

gözyaşları
en çok benim yalnızlığıma yakıştı
yüreğimde dindiremediğim hasret
kimselere anlatamadığım
içimde yaşamak zorunda kaldığım bir sevgi
gezip dolaşıyorum amma

Acı dolu günlerin inadına
Sevgiye hasret geçen günlerin inadına
Boşa geçmiş sensiz günlerin inadına
Gel bana
Bana öyle gel ki
Gecede yıldız

bu gün bir resim gördüm
resimde sen
gözlerinde uçsuz bucaksız Akdeniz
mavilerde umut
saçlarında simsiyah gece
gecede alabildiğince yıldız