Abdullah Ramazan Şiirleri - Şair Abdulla ...

dışarıdan bakınca
çok kalabalık olsa da etrafın
içinde yaşadığın yalnızlığı kimsecikler bilmez
kimsecikler anlamaz seni
anladık diyenlerse
menfaatleri kadar dinlerler seni

Mutsuz ol ama umutsuz olma
Güne gülümseyerek başla
Dertler kendiliğinden gelse de
sen gülüşünle damga var güne
zamana bırak sabret
ne dert kalır ne de hüzün

yolun bir hayırsıza düşerse
sabahların aydınlanır mı güneşle
süzülür mü perdenden ışık
yaşadım der misin bir gün sende

yolun bir hayırsıza düşerse

küçük insanlarla
büyük hayaller kurulmazmış
kaldıramazlarmış engelleri
kendileri engelmiş çünkü

küçük insanlarla

Başımız sıkışsa hep sendin çare
Derde derman bulan sen oldun anne
Bak şimdi yoksun ya kalp pare pare
Acılarla gelen sen oldun anne

Çok çileler çektin hakkın ödenmez

Hayat sevince anlamlı
Sevilince güzel
Sevgisiz bir yüreğin
Dinmez ki gözlerinde sel

Paran olsa pulun olsa

yağmur yağsa
rüzgar esse
güneş çıksa
yıldız kaysa
kırda menekşeler açıp
neşeli bir şarkı çalsa

Dürüstler geride sahtekar önde
Sular yatağından akmıyor usta
Hani doğacaktı güneş bu günde
Gökyüzü tacını takmıyor usta

Bir zamanlar dostluk kardeşlik vardı

Beni bırakıp da gitme ne olur
Alıştım ben sana güzel hırçın kız
Öyle kaşlarını çatma ne olur
Alıştım ben sana güzel hırçın kız

Sözlerime kızıp karşı çıksan da

insan bir kere severmiş
yürekten sevdiğini de
asla unutamazmış
sabah kalktığında ona uyanır
öğleninde akşamında
gün boyu aklıyla kalbi arasında