Abdulkadir Karaman Şiirleri - Şair Abdul ...

Abdulkadir Karaman

Mâşukum, hiç aşklarla aşkımı seyrelttirme
Nazargâhın kâlbimi gayrıya meylettirme.

Pervâneler misâli hayâlinle döneyim
Her kahrına râzıyım, başka kahır çektirme.

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Sesim…nefesim…hevesim sendin
kafesim de sen!
Kurtulmam mümkün değildi
Ne kadar istesem de, öksenden…

şarkıydın…aşk şarkısı…sesimde sen

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Yazık…dökme gözyaşını
Değmeyecek biri için.
Eğilme, aşka başını
Eğmeyecek biri için!

Sevgin bayatlamış azık

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Kapanmaz yaraları sabırla kurutmuştum
Kazımıştım kâlbimden, adını unutmuştum
Yaşıyordum, kendime göre bir yol tutmuştum

Bir gün rüyama girdi, gözleri dolu baktı
Yakma dedim, küllenmiş duygularımı yaktı.

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Bir yakan yok ise sakın ha yanma
Yanmazsan, yananı asla kıskanma
Yangın özde olur, dile inanma
Yan gönül, yanmadan pişmek imkansız
Çiğ çiğ menzile erişmek imkansız.

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Gölge gibi yanıma girdin
Bir şey demedim..!
Sessiz sessiz canıma girdin
Bir şey demedim…
Habersizken varlığından
her gün, her ânıma girdin…

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Aşkın ateşiyle yandıkça gönül
Bir sahradan, başka sahraya düştü!

Kurtulmak istedi belâ ağından
Düştüğünden şedit belâya düştü!

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Bahsetmeyin bana istemem
gündüzleri yakıcı,
geceleri solgun güneşten.
Anlatmayın, akşamları isteksizce batışını,
bana ne!
Unutmakta zorlandığım o ânları,

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Sen ki elleri ipek, bakışı sedeftendin...
İçimdeki kıraçlık sayende yok olmuştu! ..
Kimse bilmez, bulunmaz bir benzerin, menendin...
Ruhuma sonsuz sevgi gözlerinden dolmuştu! ..

Anlayamaz hâlimi, özümseyemez kimse...

Devamını Oku
Abdulkadir Karaman

Ağlamaklı gözlerde büzülendir gözyaşı! ...
Can yanınca, artarda dizilendir gözyaşı! ...

Su taşı gözlerinle, yaralı yangın kâlbe …
Kanayan bir yürekten süzülendir gözyaşı…

Devamını Oku