martı kuşları gibi kanat çırpıyorum yoksun
çağlar yürek yüreğe işlenmekte
verdiğim çiçek konuşuyor anlıyor musun
öyle bir özlemdeyim öyle bir yarsıyorum ki
dalga dalga yeşillikler içinden sevgi sızar
insan barış sevgi mutluluk onurumuzdur
sevgi-aşk imecesine çağrıydı benimki
pişirilecekti sevginin silinmezliği
sunulacaktı mutluluk
ve güneş yapışacaktı
terlerle ıslanacaktık
neleri.. neleri paylaşmayacaktık ki
Kaçıncı tan seyredişim
yollara düşüşüm
umudum
kaçıncı gün bitimleri
Hiroşima: atom bombası
Vietnam: kan yuvası
Ben yangınlar ezgisiyim
Beni yokluğunla ezme
Bana yoksunluğunu estirme
Ben yenilikler eviyim
Beni yıllarla eleştirebilirsin
derdimiz mi yoktu
nice Mart-Eylül acıları yaşadık
kıtlığa salınmıştı kökleri körpecik
sabahların
kan mı ekilmemişti
toprağa
bilinçsizliğin yeğlendiği bahçede
yumruklaştırılmıştı yeni kuşaklara
kara bataklığın kırmızılığı
balçıkların kamçıladığı yeryüzü
bilgi yavruladı
bolluk yazıldı kağıda
düşüncem dağınık mı dağınık
hızlı mı hızlı bir güne girmişim
yüreğim sevgiyle yanıp duruyor
duygusal sanıyorlar beni
kim bilir belki duygusalımdır
ama kime karşı biliyorlar mı
bir şiir doğarken uzaklıklarda
üretirlerken yeni sözcükleri
bende yeni sözcüklerin başlangıcındayım
kim bilir aynı şeyleri anlatmaktayızdır
aynı sözcükleri tümceleri
aynı şeyleri yaşamaktan mı
Işıl ışıl güneş yakın-uzak yine sürdürür yolunu
öğleyi bırak da akşama kadar
dışarda akşam geniş kımıltısız gökyüzü
yüreklerde bulutlu bir bahar karanlığı
saygıyla dayanırsın duvara
düşlersin ilk karı
uzardı geceler uzardı seni beklerken
senin gelmen için geceleri bile uzattım
bitmesin diye aydınlık yarın
ben insan, ben ter, ben çağını yaşayan
yüreği algın
sönmesi güç yangın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!