Bilki yaklaşmazsan eğer
Beni yok edersin
Boşluk yabancılaşmaya eşdeğer
Bağlılığımı yaralamayla eritirsin
Bak yadsıyamam engelleri
boyun büküp ağlayan doğa kuşları
çekin kanatlarınızı dikenlerden
iki de bir de yüreklerinizi parçalayandan
yürekteki ateş sönmez
yanar yanar yanar...
dudaklarından çıkan nefeslerin sıcaklığıyla
yoğrulurken sevda
merhaba
ellerin birleşimindeki terlerle
denizleşirken sevgi
merhaba
Gidiyorsunuz akacaksınız
bir nehrin bir denize aktığı gibi
yaşam denilen güçlük çıkacak önünüze
kimileriniz yılacak kimileriniz yolunu sürdürecek
kimilerinizde hüzün kimilerinizde sevinçler
nice çirkinlikler/nice güzellikler görülecek
umut doluyduk yoksunluğunla –varlığınla
sen bendin- ben sen...
sofraya sıkıntı sunuldu
sökmedi
seyredilerek sıyrınıldı sayrılıklardan
‘şimdi dingin gövdende/uğultuyla büyüyen sessizlik
bir gün benim elimde/patlamaya sabırsız mavzer olsun’
Arkadaş Z. Özger
ne duvarlar yüz yüze kaldığım
sensizliğe alışacağım
karanlığı özlemlerle yakacağım
acıları türkülere gömeceğim
olanakları zorlayarak
topraktan suyu koparır gibi
göz bebeklerimle pisliği yakarak
nere gitsem kucaklamışım sevgini
dostluğun sırtımda taşınır
gel yüreğimin sevincini gör
bahçelerde ekilmiş özlemini
nere gitsem anlatmışım sevgimi 3.88.Reyhanlı
tükenmek üzere sandılar
tükenir mi
bir zamanlar bitkilerin
hayvanların kimileri tüketilmişti
daha önceleri başka dil vardı
ve o dilden başka sözcükler alındı
derlediler sözcükleri çalıp gizlediler
halkın ürettiği acılı umutlu türküler gibi
üretmeliyiz (yarın) yeniden
yoğrulurken birlikteliğimiz yaratımlarla
beni ateşlerde bırakma
ey yüreğim ey kanım ey düşünce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!