saklı kalsın ezgilerin beklenmedik sığınakları
binlerce tetiğini kuşatır yanık açlıkların
ince bir sızıyla eğilir yetmeyen mutluluklara
aşkların kuşattığı sevgi doğurganlığı
derlenen esintilerin yaşanan özlem solukları
sürükler sabaha çıkan umutların direncini
ayaz inceden eserken parmaklarım sızlar
saçlarım güçsüz de yağsa kardan ıslanırken
ne kulaklar benim ne burun... ne yüz
bir çay içsem ne iyi olurdu
içim sancıyor
izliyorum geçenleri... koşturanları, gülenleri, burun silenleri
işte şöyle böyle /zorunlu/ geçti geçecek
/yavaşça/ yumurtaya basarcasına yürüyüp gidiyor gençlik
daha nelere kıyılacak neler görülecek
gerçekte yapılan acı bir eğlence acı bir şenlik
geldi geçti gidecek
(bizim miydi) bu kimin yılı
Karacaoğlan dan bugüne uzanır sesim
güzellik alış-verişi yapar nefesim
bir benim ve ama herkesim
öyle girdim öyle başladım inancıma
Pir Sultan dan Bedrettin’e uzanır başkaldırm
bu sabah serinliğinde
ne gün etkiliyor ne de doğacak güneş
güzellik var ya gülüm güzellik
oyuna çağırır sevgileri paylaşımları
tüketir yavaş yavaş
delirtir insanı da
dün resmine baktım
nasılda aradım seni
gün boyu gece boyu
yağmura gösterdim suladı resmini
ışıklara anlattım gösterdi özlemlerini
yıldız ay gökyüzü nerde anlatmalıyım
çağ dışı yaşayışmış
yok eğitim yok bilimmiş
yıkık bir yuva olsa
acılar yaşam çamurunda olgunlaşır
ne kış belli olur ne yaz
ne soba ne kalorifer ne mangal
Baharla birlikte açılan gelincik gibi
yeşillikler üzerinde uyum sağlamak isterdim
ölmek, öldürmek korkusu yok
sevmek yaşamak ve yaşatmak var
dönüp de bakıyorum o güzelim uyum’a
yok yok
özgür yaşamım
çıkagelir gelecek
yüreğim dopdolu
aşkımla konuşuyorum
bağırarak şarkımı
özgürlük şarkımı söylüyorum
buğday öğütülürdü / direne direne
gökyüzü bulutlaşırdı
güneş kararırdı / karanlık karanlık
ağlaya ağlaya yeryüzüne
neler olduğunu anlayamazdık
oysa sevdiğim gözyaşlarının veriminde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!