İNTİKAM
Girdin içme, çıkmak bilmen.
Ağlarım, gözyaşımı silmen.
Ben ölmeyince, sen de ölmen.
Çok uğraştım ama bir türlü,
Seni, ezemedim intikam.
Yârim diyerek, sevdim seni.
Aşk’ın ile yaktın, sen, beni.
Cehennem’de, gövdemin teni,
Sen, benden de, daha beter ol.
Sevdan ile, görmüyor gözüm.
İnsan Değilim
Eğer, insanlık böyle ise.
Ben, insan değilim arkadaş.
İnsanlar, şöyle böyle ise.
Ben, insan değilim arkadaş.
Bu dünya’ya, hepimiz insan geldik.
Birlikte ağlayıp, birlikte güldük.
Şeytan’ın dostlarını, kardeş bildik.
Gün gelir, defterler dürülür, o gün.
Doğru yolu da, niye şaşırırlar.
Bir insan gibi görünüyorsun.
Bütün canları yaratan, Allah,
Din kisvesine, bürünüyorsun.
Bütün canları yaratan, Allah,
Peygamber duası var, kedide.
Seni yazmışlar, alnıma.
Yoldaş etmişler, canıma.
Hiç acımıyorsun, bana.
Nasıl kadersin, kaderim.
Seni silemem, yazımdan.
Kader
Kaderim, ben sana bağlıyım.
Sen kara dağsın, ben dağlıyım.
Bülbülsüz güllerin, dalıyım.
Hani nerde, benim güllerim.
Güzel’ler, giriyor uykuma.
İstiyorum, binlerce kuma.
Hepsinden alıp, birer mama,
Dünya’da, gülmeyi istiyom.
Kimi sarışın, kimi esmer,
Hatırlıyorum, küçücük çocuktum.
Kötülülerden uzak, tertemizdim.
Güneş kadar, parlak ve sıcaktım.
Gülmek, eksik olmazdı, yanağımdan.
Cıvıl, cıvıl, oynardım çocuklarla.
Kabaksız sofraya da, sofra demem,
Kabak olmaz ise de, yemek yemem.
Kabağı görünce tumarım, komam.
Kabağı servim, Andırınlıyım.
Bal kabağının, pişme yemeğine.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!