Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

ARARKEN
Ben; Beni, yitirmişim.
Beni; Bende, ararken,
Ben; Canı, bitirmişim.
Beni; Bende, ararken,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

AŞK DELİSİ
Goca gonca açmışlar, hepsi.
İnsanların çekiyor, nefsi.
Göze almışlar, kırk yıl hapsi.
Ayşe’si, Ali’si, Veli’si,
Hepsi olmuş, bir aşk delisi.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

AŞKIN YAKIYOR
Dilim tutulur, söyleyemem.
Yakıyor aşk’ın, şu özümü.
Kimselere, bir şey diyemem.
Yakıyor aşk’ın, şu özümü.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

BATAN GARDAŞ
İstanbulluyu geçti, köyler.
Çakal oldu, ağalar, beyler.
Elimden gelmiyor, bir şeyler.
Batan vatandaş, batan gardaş.

Devamını Oku
Abbas Paksoy


BİRDİR ALİ
Azmıştı, Arabistan’ın çölü.
Muhammed de, Allahın Resulü.
Hazreti Ali, Resulün gülü,
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

BİR GÖNÜL
Beni, benden alan,
Bir gönül değil mi?
Beni, sana salan.
Bir gönül değil mi?

Devamını Oku
Abbas Paksoy

BÖYLE BÜYÜDÜK
Ülkemiz, savaştan çıkmıştı.
İstikbale, ışık yakmıştı.
İnsanlar, yokluktan bıkmıştı.
İşte; bizler, böyle büyüdük.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

CİLVE SENDE
Her yanında, çiçek açmış.
Bahar sende, seher sende,
Kokusu, civara saçmış.
Sabah sende, güneş sende,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

DOMUZ GRİBİ
Kul üretti, bir mikrop çıktı.
Bunun adı, domuz gribi.
İnsanların, canını yaktı.
Bunun adı, domuz gribi.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Fİ KERE
Yıllar önce de, ben solmuşum.
Bir değil, bin değil, fi kere.
Yıllar önce de, ben ölmüşüm.
Bir değil, bin değil, fi kere.

Devamını Oku