Abbas Paksoy Şiirleri - Şair Abbas Paksoy

Abbas Paksoy

Fİ KERE
Yıllar önce de, ben solmuşum.
Bir değil, bin değil, fi kere.
Yıllar önce de, ben ölmüşüm.
Bir değil, bin değil, fi kere.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

GELİN BOYALI
Andırın-Çukurova, arası,
Kapanmıyor, gönlümün yarası.
Böyle çıktı, kaderin kurası.
Damat jöleli, gelin boyalı.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Geziniyorsun, yollarımdasın.
Bıktım usandım artık, hayalden.
Her yatışımda, kollarımdasın.
Bıktım usandım artık, hayalden.

Damarımdasın, kanlarımdasın.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Nefesiyle, beni yoklayan,
Anlımdaki teri, koklayan,
Kapıma gelip, uyuklayan,
Demek sen miydin, bilemedim.

Sen kendini, maf etme böyle,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Ben de geçtim, çetin yollardan.
Gayrı; yetiyorsun, be evlat.
Bir fayda bekleme, kullardan.
Gayrı; yetiyorsun, be evlat.

Alın yazın, gelir başına.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Gönlümce bulamadım, bir eş.
Bekâr doğdum, bekâr yaşarım.
Çeken olmaz, bana bir peşkeş.
Bekâr doğdum, bekâr yaşarım.

Evim barkım olsa, neyleyim.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Barağımın yıldızı, ay’ı,
Yollarına öldü, emmi, dayı.
Kanımdan almış, kırmızı pay’ı.
Akmaz mı kanın, al belli belli.

Kızıl arı’nın olmaz, yuvası.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bela eksil olmaz, başımdan.
Bencil nefis, senin yüzünden,
Şeytan eksik olmaz, düşümden.
Bencil nefis, senin yüzünden,

İçin; Fitne fesat, kalbin dar.

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Bir ilkbahar ayında, doğmuşum.
Ben de, saramadım, bahar seni.
Seni başımdan, ben mi? kovmuşum.
Ben de, göremedim, bahar seni.

Hafif esen, garbi yelerinle,

Devamını Oku
Abbas Paksoy

Göklerimizin, güneş’isin.
Şehitlerimizin, eş’isin.
Yavrularımızın, düş’üsün.
Dalgalan sen, şanlı Bayrağım.

Köpek’ler, kudurup, çıldırdı.

Devamını Oku