Rubai
Antalya’yı görmeyen bilir mi aşk_ı,
Antalya’ ya sen varınca gez de parkı,
Gör bak sevişen şu gençliğin halîn_i,
Antalya da aşk_ ı gör, şu ufka karşı.
-I-
Bir yer vardı,çok eskiden,
Dertlerimi döktüğüm,acılarımı paylaştığım,
Akşam vakti ufku, güneşin batışını seyredip huzur kucakladığım,
Gece vakti olunca, mehtap’ ına doyamadığım,
Doya,doya mehtaba bakıp içimi boşaltıp ağladığım,
Bu gün sana baktım,
Bir palmiyenin altından,
Sen öksüz ben öksüz,
Bakıştık,
Boynumuz bükük, ufkun kızarırken,
Karşı kıyından.
Kalbimdeki, aşkımla yanarken,
Dert oldu yaşam neyse, severken,
Gönlümde burukluk, niye bilmem,
Ah sevdalıyım, sevdalıyım ben.
Aşkınla yaşardım, seni sevdim,
Bir yılbaşı gördüm seni Hülya’ m seni sevdim,
Âşkınla yanarken, feleğin hışmına geldim,
Sevdim güzelim bunca zaman aşk ile yandım,
Sen sanma ki sevmem seni, hep dalga geçerdim.
Üzdüm seni Hülya ‘m, feleğin şartına kandım,
Gel âşkımı, hor görme severken,
Sevdim seni, sevdim gülüm ben,
Gönlümdeki, sensin bunu bil sen,
Sevdim seni, sevdim gülüm ben.
Kalbimde yanan aşk kora döndü,
Sana baktım bu akşam sahillerden,
Zümrüt yeşili, çay bahçelerinden,
Doydu gözlerim, çivit mavisinden,
Gölge bir yerden, oturmuş izlerken.
Esen meltemde, akşam serinlerken,
Hasret dolu yıllarda, senin aşkına kandım,
Bir gül gibi soldum, küle döndüm sana yandım,
Gül koncası gördüm, güle baktım seni sandım,
Bir gül gibi soldum, küle döndüm sana yandım.
Sevmişti gönül aşkla, hüzün verme severken,
Hani nerede, o eski sevdan,
Pas mı tuttu yoksa o yüreğin,
Söndü’ mü, senin o eski kızgın ateşin,
Sen bakar durursun bizlere
Dipsiz derin karanlık kuyundan.
Sen,
Birdenbire hayatımın rengi oldun,
Düştün uykusuz gecelerime,
Güller çiçekler açtı,
Güneş oldun doğdun gönlüme,
Filiz verdin konca verdin gül verdin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!