Sevmek mi suçum ey mavi gözlüm, küsüyorsun,
Bağrımda ki kalbim, sana yangın biliyorsun,
Ben gönlümü verdim, niye sen hep kaçıyorsun,
Gel yapma gönül sevdi zulum etme severken.
mef’ûlü /mefâ’îlü /mefâ’îlü /fa’ûlün
Karanlıkla gölgenin, birleştiği bir yerde,
Dün gece içi yanan, bir dertli kadın vardı,
Sessizce ağlıyordu, karşımda perde, perde,
O gözyaşı döktükçe, benim içim sızladı.
Dedim niye ağlarsın, yok mu derdine çare,
Ne zaman
dönsem arkama şöyle bir bakınsam
hatalarım sinsi, sinsi hep güler olurdur arkamdan.
Kendime kızarım, kaderime kızarım
ve doğrularım!
eğrilerim!
Biri beni sormuş, güzel ilimden,
Herkese bakarmış, yolda giderken,
Merak etmiş de, hemşerim derken,
Tanışsak biz dermiş şair diliylen.
Anlatayım sana hiç düşünmeden,
Kadınım.
Güzel geçerdi günlerimiz,
eski günlerimizde.
Değil mi kadınım, değil mi?
El ele dolaşırdık, bizler eskiden,
Dolunaylı, gecelerde,
Bir çiçek açmış,hemen yanıbaşımda,
Hiç görmemiştim,nedense hayatımda,
Eğildim baktım,koparsam mı ben diye,
Utandım ondan, saçım aktı başımda.
Yel değen ondan, koktu o kırlarından,
Gözümü kapattım
yine geçmişi düşünürüm.
Aklımda geçmişteki hatalarım.
Ve ağlıyorum,
Ne yaptım ben derken,
kendime, dökülür yaşlarım.
Bir rüya gördüm bu gün ben de sevindim yine,
Her gece görsem değer aşkıma, yoksan bile,
Gönlümü verdim, senin gönlüne bilmez ‘misin,
Her hayalim her rüyam sen; Bana dön gel yine.
Her hatıram bir hayal, her gece düşsün de sen,
Nedendir bu akşam,üstümdeki durgunluk,
Çok çalışmış gibi, çöktü bana durgunluk,
Mecalim bile yok, başımı doğrulmaya,
Moral denen bitik, yüz asık gözler donuk.
Terler bastırıyor, buz kesen vücudumu,
Bir güzeli görmüşem, ona gönül vermişem,
Boncuk, boncuk ter akar güzel bana bakınca,
Güzel benim olmuş da, ben murada ermişem,
Bir boyu var selviden, bir görseniz kalkınca,
Bahar geldi sanmışım, ömür kattı ömrüme,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!