Zühtü Bakır Şiirleri - Şair Zühtü Bakır

Evet
İkiyüzlüsünüz
Yılda elli iki kez takla atıyorsunuz
Yirmi altı kere bir tarafı
Yirmi altı kere de diğer tarafı
Görünüyor

gidişleri
yıpratır gurbetin
ve de uslandırır
insanı

Gurbetin verdiği her meyve acı
Zehir ye sılanı eyle baş tacı

Yad ellerin gülleri hep dikendir
Bunu bilen gurbet kahrı çekendir

Yatmıyorum uykum gelmiyor
Biletimi kesmişim yarın
Köye gideceğim
Allah izin ve fırsat verirse

Sevinç ve üzüntü arasında

Yıkılmış gönülle gezdim dünyayı
Şaşırmış insanlar atmış vefayı

Kendimi çirkin gördüm aynada
Üstüme alındım her kahkahayı

Kaç kez kıyısından
Döndüm ağlamanın
Kaç kez de daldım içine
Tutamayarak kendimi

Kalbimi
Kovan yaptım sana
Bal yap diye
İğneni batırıp
Kanattın

Gözlerimi kapayıp
Bu vefasız âlemin
Körebesi olmayı
Ben kendim istedim

Şemsiyesiz sokağa çıkıp

Bir noktaya takılıp
Su gibi akan zamanın
Gerisinde emeklemeyi
Ben kendim istedim

Kuşkulara göz kırpıp

Yer yutarım
Taş gibi katı sözleri
Kalır içimde
Dağ kadar kin
Lakin