Zühtü Bakır Şiirleri - Şair Zühtü Bakır

Maskeli adamlar çıktı meydana
Elde edip uçağını silahını tankını
Durdurmak istediler bu milletin
Dönen bin yıllık çarkını

Sel gibi gürledi aktı sokağa

Daha
İlk günlerden belliydi
Kışın sert geçeceği
Geçti geçiyor belki de
Geçmeye de devam edecek
Böyle sert

Bir cemre gibi düştün
Havama suyuma toprağıma
Ancak sadece şüpheyi uyandırdın
İçimdeki birlerce hasletten

Şüphe

O kafana
O taş kafana
Öyle bir tohum
Ama şüphe tohumu
Düşecek ki bir gün
Benden de beter

Fark ettim
Sana layık olmadığımı
Olamadığımı
Olamayacağımı

Değil seni sevmek

Bize müstahak
Bize gurbet yakışır
Bize gözyaşı
Bize ayrılık
Bize hasret
Bize acı

Biz
Sevgi çiçeği
Hiç açmamış
Aşk yaprağı
Karşılık bulamadığı için
Solmuş

Ey gözümün nuru
Kalbimin şifası ve cilası
Ruhumun gıdası
Dilimin şarkısı
Konuyorum önüne pencerelerinden birinin
Göz göze geliyoruz

Dostlar
Hiçbir şey bilindiği gibi
Hiçbir şey söylendiği gibi
Hiçbir şey düşünüldüğü gibi
Hiçbir şey duyulduğu gibi
Hiçbir şey sanıldığı gibi

Kiminin orak
Kiminin tırpan elinde
Kiminin altında biçerdöver
Ektiğini biçiyor
Herkes