Zühtü Bakır Şiirleri - Şair Zühtü Bakır

Ne fırtınadır
Ne dalga
Dilimdir
Batıran beni

Ne ateştir

Yesin
Yesin de
Düşünce yesin beni
Yem olayım vura vura parçalayıp yutsun
Kar olayım dağların eteğinde
Doğsun ufkumda zihnimin

Korkarım yakacak bu edaların
Söndüremeyecek yağan yağmurlar
İçimde dönecek kalbim küle
Düşlerime konuk olan hisler var
Korkarım yakacak bu edaların

göç eder
bazı kuşlar
sordun mu
kendine niçin

ya solmuştur yaprak

ey
ağlamanın
gel başıma
şapkası

içimde

Bıraktın ayrılığın bana kışını
Vuslatın yazıyla nerde üşüyorsun?
Sırtıma yükledin kasvet taşını
Tüy hafifliğiyle hangi dağları aşıyorsun?

Gittin yaprak gibi soldurup da

güçtür çözmek
yalanlarını şairlerin
girift arapsaçı
ve kördüğüm

ay var güneş var

gözlerine
kına yakmış çiftçiler
kimi iyi tutmuş
kimi silik

gözler

gülüm
arasında dikilmektense
şirret dikenlerin
atılmayı düşlerim
yalnızlık okyanuslarına

her an
bir gedik açılabilir
maviye veya siyaha doğru
yeşile veya sarıya
hayatımızda