Zühtü Bakır Şiirleri - Şair Zühtü Bakır

Uyuttular tarlaları
Kovdular inekleri koyunları
Kaçtılar şehirlere
Sığındılar betonlara
Kestiler ayaklarını yerden
Ateşi soydular

Maskeli adamlar çıktı meydana
Elde edip uçağını silahını tankını
Durdurmak istediler bu milletin
Dönen bin yıllık çarkını

Sel gibi gürledi aktı sokağa

Ağlamak bir diz olsa
Ben de üstüne koysam başımı
Saatlerce uyusam
Alsam uykumu

Ağlamak gölgesi olsa bir ağacın

Bize müstahak
Bize gurbet yakışır
Bize gözyaşı
Bize ayrılık
Bize hasret
Bize acı

Biz
Sevgi çiçeği
Hiç açmamış
Aşk yaprağı
Karşılık bulamadığı için
Solmuş

Her çocuk
Masmavi bir semadır

Önce evlerde başlıyor
Sonra sıçrıyor okullara
Ve taşıyor sokaklara

siz
şimdi adam mısınız
insan mısınız

adam olamazsınız
çocuk gibi ağlıyorsunuz

Ey gözümün nuru
Kalbimin şifası ve cilası
Ruhumun gıdası
Dilimin şarkısı
Konuyorum önüne pencerelerinden birinin
Göz göze geliyoruz

Bu bir dönüm noktası olsun
Ve bana bir ders
Şimdi bana tanıdığınız
Bildiğiniz en iyi marangozun
Adresini verir misiniz
Ya da terzinin

Ne fırtınadır
Ne dalga
Dilimdir
Batıran beni

Ne ateştir