Zühtü Bakır Şiirleri - Şair Zühtü Bakır

Eşref abigilden bize geliyor sıra
Anneme bir şeyler söylüyor harmanda Fadime abla
Annem de başını sallıyor
Ve ayrılıyor
“ne diyor” diyorum
“yarın sıra sizde, dedi” diyor

ben
nice ilhamları kaçırdım
kalem yoktu yazamadım
ya da kağıt yoktu
ya da uygun bir zaman
ya da mekân

sesi
yanıp sönüyor
kırmızı horozun
boşlukta

kuşluğu

gölgesi
bir ince kara kilim
serilmiş dibine
söğüdün

tebessümdedir rüzgâr

aşan güneşler
neyi götürüyor benden
bana neyi getiriyor
doğunca sabahları

bir yapraktır

ben ağaca
ve oynayan yeşil
yapraklarına bakıyorum
ellerim göğsümde kenetli
beş altı adım ötede
dayanıyorum ciddiyim

İçimde
Bekleşen kelime ve duygular
Mısralaşmak için
Şiirleşmek için
Birbirini eziyor

Gurbet-elde köyün çöplüklerini
Özlemedim diyen yalan söylemiş
Rüyalarını yorup telefon mektup
Gözlemedim diyen yalan söylemiş

Saatlerce bir noktaya bakarken

yalnızlığımı
fırsat bilip
hep elini sırtıma
koyacak sanıyorum
ölüm

Kapıya dayandı ekim
Gitmenin zamanı geldi
Dersler başladı nitekim
Gitmenin zamanı geldi

Geçirdim koskoca yazı