Ziya Kara Şiirleri - Şair Ziya Kara

Ben seni bu kadar çok severken
Sen aklımı başımdan almışken
Sebepsiz yere sebep arama
Yardım et, tuz biber ol yarama
Senden başkası yok hayatımda
Olmadı, sen varken olamaz da

Her ne kadar çoğunlukla haklı da olsam,
bazen de sana haksızlık ettiğimi düşünüyorum
Doluya koysam almasa boşa koysam dolmasada,
baltayı taşa vurmamak için elimden geleni yapmaya çalışıyorum
Biliyorum, iyilik unutulur kötülük unutulmaz,
tecrübeyle sabit olsa da;

Teessüf ederim ama sen beni hiç mi hiç anlamamışsınki;
Hep kendi bildiğini okuyor, hala havanda su dövüyorsun
Ve insanlıktan hiç mi hiç nasibini almamış olmalısınki;
Sözünde durmadın, durmuyor, yanlış yapıyorsun
Yaşattıkların, yaşananlar yenilir yutulur gibi değilki;
İçim içime bir türlü sığmıyor, sular seller nasıl durdurulsun!

Ruhumda sıkıntı, başımda ağrı, yüreğimde yara
Bu böyle nereye kadar devam edecek; sonu meçhul!
Hayata gözlerini açan her canlının tadacağı
Sonsuza kadar sürecek olan tek gerçek var; o da ölüm!

Ben seni toprağın yağmuru özlediği gibi özlüyorum
Ama sen beni görmek bile istemediğine göre
Kuraklığınla yanıp kavrulacak
Belki yıllarca sana hasret kalacak
Yine de senden başka ne bir sevdiğim
Ne de başka bir sevdam olacak

Mini minicik bir bebektin
Elimizde büyüdün, canımız oldun
Ne yaptığını bilen, kendinden emin
Damarına basıldığında; dişini gösterebilen
Akıllı ve çalışkan, her şeyin en güzeline layık bir kızsın sen
Başardığın her sınav seni bir adım ileriye taşıyor

Kaç yaşında; hangi konumda olursak olalım,
günümüzü gün etmeye kaç gün kaldı önümüzde,
Kim bilebilir!?
Hangi sebeple olursa olsun;
ince eleyip sık dokumaya kalkmadan,
yaşadığımız her anın kıymetini bilmeli

Bu sana yaradanın kaçıncı uyarısı; ben saymadım,
senin umrunda bile değil
Allahın sopası yok ama
kesin, herkesin payına düşeni alacağı adaleti var
Akıllı ol,
kimsenin kendini kandırarak yol alması mümkün değil

Bugün benim doğum günüm
Ama ben hiç iyi değilim
Her an ölebilirim
Doğum günüm ölüm günüm olabilir
Beni ayakta tutan sizlerdiniz
Nedeni niçini ne olursa olsun

Yaşananlar
unuttum demekle unutulabilse,
kimse kimseyi sevmez,
aramaz ve özlemez;
hayatın tadı tuzu da olmazdı...