Şayet bir gün ölürsek,
Ki; öleceğimiz muhakkak.
İçimizden biri öldü diye
Sanki dünya mı batacak?
O her kimse ki;
Bir gün olsun bir işe yaramışsa,
Bana yazdığın o ilk mektupların
Şimdi elimde; okuyorum, tek tek
Hece hece, bir solukta, gizlice
Seni sevdiğimi bilmesinler diye!
Sen yoksan, gözüm yok cennette bile
Bugün bana yaşattıklarını,
Dilerim; bir gün sen de yaşarsın.,
Dünyanın kaç bucak olduğunu
Belki o zaman anlarsın.
Dilin, damağın kuruduğunda;
Ölecek gibi olur,
Ölümü
Ancak ve ancak
Ölen bilir!
Acısını çeken
Ardında kalanlar olsa da;
Ateş, düştüğü yeri yakar!
Birgün birini seversen eğer,
Ki; sevmelisin.
Korkma, sıkılma, delicesine sev,
Şımartabildiğin kadar şımart onu.
Mutluluğun anahtarını sevdiğine sun,
Sun ki;
Gündüz aydınlığım gece ışığım
Hayattın yaşadığım yaşayacağım
İçime gömdüğüm sana hala aşığım
Bilmem ki sensizliğe nasıl alışacağım.
Bazı bazı resmine bakmak da olmasa
Aşkımız neden böyle başlamadan bitti; bilemem
İstesemde; senin için artık göz yaşı dökemem
Her sevgide hüsrana uğradım, artık hiç sevemem
Sevsemde boşuna; seni unutup bir başkasını mutlu edemem!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!