Gelsen her zamanki gibi,
Gülerek ve koşarak..
İki kolun yanlarda
Dünyayı sararcasına,
Dertleri kovarcasına
Yüreğine sokarcasına...
Öylece gel bana,
Gittiğin gibi,sessiz
derinden gel.
Hissetmeyeyim bile.
kolsuz kanatsız bırakma,
Ben her yaşta
Tarihin altın sayfalarına uzanalım gel,
Sen İstanbulu anlat,
Ben nasıl fethettiğini..
Zordu sevgilim,zordu,
Her gidiş beni biraz daha yordu.
Kimi iklimlerden kaçıştı,
Kimi yağmurlardan,
Kimi ise şu humma karanlılardan.
Sessizliğin sesi olsan
vursan kulaklarıma,
Sessiz ve derinden
gelsen,
ben sensiz bu şehirde
Hasretin sessizliğiyle
zamana sığmaz bazen duygular,
uykular ağır gelir bedene.
ne bir yaprak sallansın ister insan,
ne de dudaktan dökülen bir kelime.
sadece zaman akar,
o arkasından bakar
zamana sığmaz bazen duygular,
uykular ağır gelir bedene.
ne bir yaprak sallansın ister insan,
ne de dudaktan dökülen bir kelime.
sadece zaman akar,
o arkasından bakar
Bilseydin seni nasıl sevdiğimi,
Bir başkasını sevmekten utanırdın.
Kızarırdı yüzün başkasıyla konuşurken,
Sözlerşn asılı kalırdı dilinin ucunda..
Bilseydin eğer,hiç gece olmazdı,
Rüyalarını uyanıkken görmeye başlardın.
Ve sen akıp giderken parmaklarımın arasından bakakaldım ardından,
Kahretmeye bile yetişemedi kalbim, sabretmek şöyle dursun...
Sıksam avucumu kalır miydi birkaç parçan
Yada hatıranın kokusu siner mi üzerime.
Sesine yaklaşasım varken nefesine kalınan hasretin cehenneminde kavrulan
Huzursuz ve gurursuz bir adım daha atmaya korkar oldum
Sussuyor insan,
Susuyor şiir.
Tüm dünya iki boynuzun ucunda
Yada yüreğim daraldı yine yokluğunda.
Dizeler anlatamıyor
Yetmiyor kelimelerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!