Bir sırrı beklercesine bekledim,
Zamanın oynadığı oyuna inat
Ruhumu odalara kitledim.
ne sen geldin,ne sesin geldi,
Bense bekledim,
Bekledim.
mahrumiyet bölgesindeyim
bekledikçe gelmiyorsun ya,
yüreğim kan pompalamıyor.
acz içindeyim,
koşamıyorum sana.
kan içindeyim,
Tut elimden;
başka diyarlara uçalım..
Kanatların kanatlarım olsun..
Uçarken özgür
Konarken korkusuz olalım..
Sen maviyi severdin
Ben seni.
‘özlemimi en iyi o anlatır’derdin.
Ve mavi
En çok sende güzeldi..
sessiz hayat.
solgun ve suskun.
hayalleri başka,
inançları başka,
sessiz ve durgun.
döndükçe dünya,
Sustukça susuyor yüreğim,
Daha bi sessiz artık dünya.
Gittin ya;
Baharım gitti,
Çağlayanlar çağlamıyor artık..
Çöl sessizliğinde kalbim,
bambaşka umutlarım vardı,
hayallerim,mutluluklarım.
sonra acı yağdı başıma,
yerle yeksan oldu
küçücük şehrimdeki
kocaman dünyam.
her hayat başka türküler söylüyor,
her kalp başka fısıldıyor kulaklara.
oysa hepimiz aynı gerçekte buluştukça;
sobelenmemek için kaçıyor son hızla..
En ücra köşelerde sabahlarım bazen,
En kuytulardan el sallar ellerim.
Kahrında acımaz yüreğim ey yar,
Mahvında çöker belleğim..
Gün doğmasa da olur,
Boncuklar dizdim iplere.kapısına astım dünyanın.rengarenk balonlar uçuşuyordu,meşaleler aydınlatıyordu yolları..yıldız gibi parlıyordu attığımız herhavai fişeğin parçası gökyüzünde.
Gökyüzü kapkaranlık burda.ışığına ihtiyacımız var meşalelerin.Ay yok,yıldız yok.sadece kurduğumuz sahne…beğenmeyen gelmeyebilir; isteğinize göre..
Garip gelmesin bu sözler,bir düşünün bakalım ağzımızla söylemediğimiz bu cümleleri hayatımızın hangi zamanlarında uygulamalı olarak yaşıyoruz.kaç muhtaca el uzatıyor,kaç açı doyuruyoruz.Kaç çocuğu sevindiriyoruz.
Geceler karanlık duygularımızı sembolize eder,yıldızlar hayallerimizi..meşaleler fikirlerimizi.boncuklar mı? onlarda hal ve hareketlerimizi.şimdi nasıl bir sahnedeyiz,hep birlikte düşünelim mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!