yannızca sen ol istemiştim yanımda,
ruhuma üfür soluğunu..
haksızlıktı belki,
belkide umarsızca..
farkındaydım tüm karanlıkların,
yoksaymakmıydı bendeki bu tavır..
yusufun sessizliğindeyim,
züleyhanın çığlıklarında,
ve firavunun karanlığında..
dönmek yok bundan...
burası kerbela...
Hayallerim vardı birzamanlar,
Oyalandım zannettim
Çok gençtim.
Bir salıncakta birde baktım
hepsini kaybettim.
Sevdim bilmem neden sevilmedim,
Yar seni ansızın görürüm diye
Her akşam mehtaba uzanıyorum.
Bazen üsküdarda sahil yolunda,
Ne yapıyor diye düşünüyorum..
Tanrımdan dilerim her sabah seni,
Sen ezelden gelen muştular gibi,
Fersah fersah dinle şarkılarımı.
Selvilerden dökülen yapraklar gibi,
Topladım ömrümden son yaprakları.
Canıma can oldun,canana derman,
gözlerim yalnız kaldı gözlerinde,
sevmişti oysa buluşmayı bakışlarda…
oy gül yüzlüm,bal sözlüm,
kavuşmak başka baharlara mı kaldı.
gözlerim ruhunda asılı…
perişan olası uzaklık bizi yalnız bıraktı..
Ben yazını yazanım
Sense okuyan,
Ben resmini çizenim
Sense anlayan,
Öyle mecbur bırak ki
günün birinde
ben seni rüzgar diye sevdim,
ben seni yağmur diye sevdim;
ben seni canım gibi bildim,
ağla gözlerim ağla
neden! bırakıp beni gittin
Bir ışık düzmesinde yürümekteyim,
Arkamda kopkoyu bir karanlık.
Devasa dağların eteğindeyim,
Peşimde dupduru bir yalnızlık.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!