içimdeki ine saklandım
kimsenin çıkarmasını istemeden
kutsandım kendi suyumda
yeniden doğuşu çağırdım
çoktan kaybettiklerimi aradım
bugün en başından alıyorum hayatımı
bana rüzgarın savuruşundan bahset,
insanlığın çabasından.
tüm inanışların kaynağından bahset.
bu suskunluk,
hayatımı oynatıyor yerinden.
İçimden bırakmak istedim şüpheyi
Nereye gitsem peşimdeydi
Nereye dönsem birbirinden uzaklaşan yalanlar
Yaşamıma birkaç kadeh kaldırdım o garda
Yaşadığıma sevindiğim
iki ruhun kesiştiği
en çukur yerin,
kalbur duran kimlikler
üzerine inşa edilmiş
çürümüş bir papatyanın:
şehri kan götürünce
sevgiler gerçeğe dönünce
gel benimle
yalnızlığın ve barışın
yaşandığı yere
yarım kalmış bir şeyler var aramızda,
kime sorsam ayıplar beni senin yanında.
ama kim görebilir?
böyle bir aşkı,
böyle bir zamanda.
aradım;
eski lisanlarda kalmış adımızı,
başkasının damağından akmış kanımızı.
yok,
kaçamıyorum buradan.
Cebimde yalnızca bir elli lira,
Ayağımın ucunda bulmuştum onu da,
Bir kağıt senden vefalı çıktı
Onca yaptığının yanında.
Soluk bir mont ısıtır sandım,
bir akşamüstü
daha önce bulunmadığım bir yerde
başka türlüydün sen
ruhsuzdu biçimin
soğuk
karşımda duruyordun
Sakladın gözlerimin içindeki o kini
Ağlarsam duyamazsın inlediğim o derdi
Kuşkularımdan bir dergâh hazırladım bize
Seni de aldım o yaralı kalbinle
Kasvetiyle bizi yıkan bu şehirde
Kalbine ormanlar sığdıran birkaç kadını dinledim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!