hiç bir şeyle dolduramadım
Yokluğunun verdiği o boşluğu
biliyorum sen benim imkansızim
hasretinle kopan her fırtınada
yüreğimde tütüyor
Buram buram boynunun kokusu
sevdan ömrüme asılı kaldı
bildiğin gibi
yine karanlık çöktü sevgilim
yüreğim sanki yangın yeri
Ayni karanlığa baksada gözlerim
Ben farklı gecede izliyorum sensizliğimi
Şöyle dönüp bakıyorum da
En çok kendimi özlüyorum bu aralar
Hani böyle deli dolu hallerimi
Hiç bir şeyi kafasına takmayan
Bir özlem için ağlamayan
Bir sevgi için dağılmayan beni
Bilinmedik bir hüzün var içimde
Ne yana baksam yağmur bulutu
Gönlümde birikmiş kırık cümleler
Dudağımda titrek bir sessizlik yutkunur
Adını anmak bile ürkütüyor beni
Bin ay gibi geldi sanki sen gideli
Geçmeyen zaman gibi
Takvim durdu, akrep yelkovanı unuttu
Saatler bile seni bekliyor gibi
Gözlerim her gece aynı yıldıza dalıyor
içimde kıyametler koparken
bir umut kırıntısı da olsa sen getir bana
içinde kaybettiğim herseyden olsun
biraz senden biraz benden
En çokta yıkılan hayallerimden olsun
Hissettiğim gün senin varlığını
Bir adım önde başladım hayata
Sen benim erkenden çıktığım yol
Benim huzurum nefes alışım
Varlığına her gün şükür ettiğim
Bir papatya dalı alalım
son yaprağını koparmayalım
Dalında kalsın
Hani malum sonu bilmeyelim
seviyor sevmiyor
Bizim sevgimiz de arafta kalsın
Her şeyi anladım da..
Hiç mi gelmedim aklına?
Hiç şiir okumadın mı sonra
Ya da hiç mi türkü dinlemedin?
Sen beni nasıl unuttun, söyle…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!