senden kalan umutlarım dı
Beni bu hayatta ayakta tutan
Aklına bile getirmedigin Vefasızlığını
çıkacaktır elbet karşına
bir bir sana hatirlatan
Çık gel gönlümün şehrine ey yarr..
Sokakta kaldırım taşları sevinsin
Papatyalar taçlansın gülüşünle..
Yorgun duvarlar sana boyansın
Adını fısıldasın cam kenarları
Gül kokar geçerler sessiz sokaklardan
Ne bir adları vardır, ne de izleri
Bir bakışta yazılır yürek defterine
Kimse bilmez, kaç şiirlik gizleri
Gülüşünden Öptüğüm
Ben seni
Ellerinden tutamadığım günlerde bile
Gülüşünden öptüm
Gizlice…
bilemedim sevgili
bana sevda mıydın
yoksa imtihan mı
öyle bir yara actinki yüreğimde
söyle bize ayrı kalmak mı yakıştı
Ey benim zamanla
herşeyini kaybeden gençliğim
Söyle şimdi hangi zaman dilimi
Geri getirebilir yaşayamadığın
Hayallerimi
Bir şiir olmak isterdim
Hece hece beni yazdığın
En sevdiğin kitap olmak isterdim
Sayfa sayfa okudugun
Sigaran olmak isterdim
denizin gökyüzü mavisine olan düşkünlüğü gibi
Sana olan düşkünlüğüm de
Öyle derin öyle asice
Sahildeyim en sevdiğim yerde
Ama Sen yoksun iyi değilim
Ne zaman sorsalar bana
hep iyiyim diyorum
Oysaki yüreğimin olmayan kemikleri paramparça ..
Gelsen koysam başımı omzuna
Saatlerce ağlarım hıçkıra hıçkıra
Anlıyormusun iyi değilim
Kabullendim artık gidişini
Kabullendim ilk benden vazgeçişini
Yana yana yandım, söndüm sessizce
Sustukça büyüdü içimde gürültüsü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!