Ne zaman sorsalar bana
hep iyiyim diyorum
Oysaki yüreğimin olmayan kemikleri paramparça ..
Gelsen koysam başımı omzuna
Saatlerce ağlarım hıçkıra hıçkıra
Anlıyormusun iyi değilim
hiç bir şeyle dolduramadım
Yokluğunun verdiği o boşluğu
biliyorum sen benim imkansızim
hasretinle kopan her fırtınada
yüreğimde tütüyor
Buram buram boynunun kokusu
sevdan ömrüme asılı kaldı
bildiğin gibi
yine karanlık çöktü sevgilim
yüreğim sanki yangın yeri
Ayni karanlığa baksada gözlerim
Ben farklı gecede izliyorum sensizliğimi
Şöyle dönüp bakıyorum da
En çok kendimi özlüyorum bu aralar
Hani böyle deli dolu hallerimi
Hiç bir şeyi kafasına takmayan
Bir özlem için ağlamayan
Bir sevgi için dağılmayan beni
içimde kıyametler koparken
bir umut kırıntısı da olsa sen getir bana
içinde kaybettiğim herseyden olsun
biraz senden biraz benden
En çokta yıkılan hayallerimden olsun
Sen benim aklıma gelmeden
Hemen az önce
Ben çok mutluydum aslında
Resmin yoktu masamda
Hissettiğim gün senin varlığını
Bir adım önde başladım hayata
Sen benim erkenden çıktığım yol
Benim huzurum nefes alışım
Varlığına her gün şükür ettiğim
Bir papatya dalı alalım
son yaprağını koparmayalım
Dalında kalsın
Hani malum sonu bilmeyelim
seviyor sevmiyor
Bizim sevgimiz de arafta kalsın
Sevdim işte öyle seni
Nasıl oldu neden di bilmiyorum
Yanımda olmayışını sevdim
Sanırım herseyden habersiz oluşunu
Bir dost gibi gelişini sevdim
Sen bilmezsin sevdiğim
Sen bilmezsin
Geceme sesinin nasıl dolduğunu
kanter içinde uyanıp
Nefesim kesilip boğulduğumu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!