Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Bayram yeridir gönüm
İnce bir o kadar zarif de gülüşün karşısında
Kara güller serilmiş inan ki kaşların kokusuna .
Açar hayat yeni baştan
Çivit mavisi duruşunda
Uçurumlar var bakışların ve dünya arasında.

- müthiş bir hissiyat ya hu .
-ne ?
- ölüm.
-korkmuyormusun?
-olacak olandan neden korkayim?
- bu konuya nereden girdin ?

Olmayana çamur atmıyor.
Geçmişi oźlemeyip
An'da yaşayıp dem alıyor.
Pişmanlık içmeyip
Keşke suyuna bulanmıyor.
Insan da öyle nokta var .

Sana yüreğim dedimse
Için de dönüp dolaşan
Atılıp toplanan
Yaşayan benim ..
Bu sen de ne var böyle bilmiyorum
Bildiğim bir şey varsa

Bir gün
Hani bir gün
O gün bu gün
Güneş yeni açmış daha
Yağmur yeni dinmiş
Rüzgar dala değmez iken

Senin o kahverengi gözlerinden

Hayat akıyor, hayatıma.

Okyanuslar halt etmiş karşısın da ,

Seni sevmiyorum da ;
Güneşin etrafında dolanan dünya gibiyim biraz .
Ne mars 'ne neptünüm
Yalnızca Güneşinin etrafında dönen Dünya gibiyim ,öyle çokta abartmıyorum.
Biri yoksa öteki de olmuyor değil ,olamiyor ,.
Tam tarifim bölye biraz .

Yüzümü hatırlıyorum sende
Gülen gözlerim
Ve dudağımın kenarıyla içim de tutamadığım sevincim.

Gözlerim de seni görmek güzel
Gözlerimle seni görmek güzel

Tütsülenir dünya gözlerin de

Sen yara açmaz ekin gibi şuram da

Ta şuram da

Sevgilim .
Bu dünya hiç durmadan ,
Senin başıma gelen en güzel şey olduğunu hatırlatıp duruyor bana.
" Bunun için, dünya teşekkür ederim sana ."
Sevgilim.
Beni bu dünyadan yalnizca seni sevmek pakliyor bu sıra.