Zeynep Beşen Şiirleri - Şair Zeynep Beşen

Gözlerime Leyla düştü,
Leyla gözlerime düştün..
Perde perde Leyla çektim..
Bakışlarıma bir başka hülya..vurmaz anla
Gözümdeki ferin yavaşca nasıl bittiğinin işareti..
Beni zorla toprağa bulama..

Sana rüzgarlardan bahseyim biraz
Dur bekle sevdiğim
Daha başlamadı o ayaz
Sana rüzgarlardan bahsedeceğim biraz
Yürüdügüm yollara eşlik eden
Yüzümü her zaman biraz eksik seven.

sevgilim seni sevmek!
anarşist bir eylemdir bu çardağı kırılmış dünyada
umudunu rafa kaldıran fani kalabalıkların tam göbeğinde
adını seviyorum sözüyle yan yana bağırmam dır!
sevgilim seni sevmek!
bir halkın ruhunu uyandırmaktır en kötü kabustan.

gözlerin dedim
uzun bir nefeste ancak susa bildim!
iç çektim
biraz ağladım
sonra yine gözlerim dedim
bu sefer nefesimi alırken zorlandım.

sende gördüğüm kaşın gözün yüzün değildi Leyla
sende bildiğim bakışlarından uzaktı,
bildiğin aşktı!
bilemediğin aşktı!
ergence sevemedim ki seni,
ağlamadığım sızlamadığım bundan

gözlerin karanlık değildi
aksine,
tüm sözlüklerde aydınlığın açıklamasıydı.
sadece her okuyan anlayamadı..
dünya küçük ve geçimsizlerle dolu.
gel gidelim senle günde beş vakit

öldürmek merhamet işidir demiştim,
gitmenin bir adı yok!
kendini kendi ellerinle benden sürgün ettin.
yazık olmanın hiç mertebesi yok demiştim!
yazıklık varlık sahasına oturunca,
herkes kendi içinde çürüyecek bilmelisin.

Hoş geldin
Bir gözümün bin bir çiçeği
Aydinligi
Sevinci
Coşkusu
Hüznü

ey yüzüne hasret kaldığım mavi,
o turuncudan düşme bakışlarını,
sonsuza denk,düşecek şekilde
gel! gözlerime devrimler gibi yık.
bilirsin beni,
yıkıntılar arasından bile seçerim

? adsız.
- efendim.
? adsız ateş sönüyor bir şey yap,korkuyorum.
- korkma kalbim seninle hem merak etme hiç ummadığın bir şey olacak.
? ne olacak adsız ne olacak!
- bekle çok güzel şeyler olacak.