Zehra Atasoy Şiirleri - Şair Zehra Atasoy

Bitmez sevdanın inadında zamanlar
Aşk, kesişmeyen yollarda kayboluyor
Sevdanın gözleri yağmur tanesi
Toprağa düşmeden havada kuruyor
Bebek masumiyetindeki duygular
Yanlış yüreklerde kâbusa dönüyor

Hayallerim vardı benim
Mevsimlerden önce
Baharda canlanan doğa gibi
Rengârenk capcanlı
Gözlerimde oluşan ışıltıları
Güneş bile kıskanırdı

Baktım dünyaya ibretle,
Bir çocuk masalı gördüm.
Şunu fark ettim hayretle!
Gül içinde çalı gördüm.

Ulu çınar gibi yüksek,

Duygu sağanağı peş peşe geldi,
Kara bulutlar kapladı düşüncelerimi;
İsyanlar var yine yüreğimde,
Acılar kol geziyor;
Yağmurları unuttum ben,
Bir damla su yeter mi?

Gözlerin başka söylüyor
Sözlerin başka.
Nasıl inanayım ben böyle aşka?
“Kurban olurum” diyorsun
Gözlerimde ki yaşa
O halde neden ağlatıyorsun?

Gitme dünyam yıkılır
Ayrılık için erken
Aylar nasıl sayılır
An’lar geçmek bilmezken

Yanar yürek kavrulur

Ruhum kazındı biraz şiir yemeliyim
Yelin sözlerini kâğıda demeliyim

Önümde beyaz tabak içinde kelime
Dize bulamazken destan yemek neyime

Gözyaşlarıyla eritip yüksek dağları,
Avuçlarında yağmurlar dindiriyordu.
Çıplak elleriyle toplarken korları,
Küçük kutuda takat biriktiriyordu.

Parçalarken zaman çınarın gövdesini,

Neden yapıştın bu kadar bana
Çok mu sevdin ya da nefretin miyim?
Nedir bu zulmün, nedir bu işkence
Ağlamak zorundamıyım ben her gece
Yetmedi mi bu kadar imtihan
Bitmeyecek mi tuttuğun sınav

Akılsızlar boş vaatlere, nasıl da kandılar
Aktütün’e saldırıp, ele geçiririz sandılar
Bayrak tepeden yağan ateşlerle yandılar

Mehmedim kurşunuyla kahramanlık saçıyor
Vazgeçilmez için, kanından vazgeçiyor