Zafer Sar Şiirleri - Şair Zafer Sar

aşkı şarabı sevmez
karnı doyunca eğlence de bilmez
göstermelik
sanki melek
geldi geçti beyi
suyu bulandırdı

Çaydüzünün meleği
gökte ve suda görür güneşle yıldızı, ay'ı
biliyor çalışmayı
matematikle uzayı
yanlışların beline vur
kazmayı

Akdeniz akşamları
oynak fırıldak
bir de kendine bak
kabak
seslenmiyorsun
Ahmak!

Çaydüzü, Çaydüzü...
Nerede
Büzü, menfezi?
Çay yılan olmuş
Zehirlemiş merkezi.
Değirmeni de gitmiş

Toroslarda çeşmeler adına adsız bir çeşme
oluğundan teknesine akar şırıl şırıl
üstüne yansımış ay ve yıldızlar
yıllardır dans ederler kardeşçesine
ve sesleniyorlar çobanlara, çocuklara, tüm insanlara merhaba
özlerden, derelerden, ırmaklardan, denizlerden, okyanuslardan bir kardeş

sermayemi ota gömdüm
hayvanlarım öldü
iki ayaklılara
yedireceğim

Saman sarısı Akdenizin
başka neyler okyanus
temizler mi? mi? mi?
gazını çıkarabilse

kadın tül çorabı delirtirdi
beni
sanki aydn güneşten yaratılmış bedeni
hayranlık bakışlarım
nedeni
bilmiyordum çocuktum

nar da yar da çürümüş
saçla karışmış
çöp oldu gitti
ya yaşlılık
huzurevine gitti
yorgun

ben deccal olmuşum
adamın kendinden
haberi yok
kuyumu kazıyor
... ol git
kalem yazıyor