Zafer Sar Şiirleri - Şair Zafer Sar

Bir damla suda mücadele
dağılıverdi
giyindi yıldızlarını
salıverdi
dalı
şaşkınlığında gözlerini açıverdi

İpte insan taşıt direk tel
noktada ip
denizde ip
gemi
havada ip
karada köy ilçe şehir devlet

İp ip ip
gelinciğinde evim
garipliğinde
ömür
ol
geç olsa da

Tabanda gövde baş
Değil mi iskelet?
Aş!
Kaynıyor sonsuzluğunda
Kazan
Tutabiliyorsan

Kulak, kaş, dil
Serseriliğinde el
Ne yaparsa yapsın
Esen yel
Ki!
Anası yaylada doğurmuş

Kavgasında oğlum
Al çek beri
Özü
Gözlerinde üzüm
Büyü oğlum Ali
Yürü yürü

Anamızda, babamızda, eşimizde
Çocuklarımızda
Her şeyimiz kitaplarımız
Gerçek dostlarımız
Canlarımız
Öğretmenlerimiz

Sarı saçlı kızlar
Bizden sazlar
Dağlarda bulutlar
Denizden dalgalarla kucaklar
Kayıklardan bizlerden hürmetler
Sorunları unutmalar

Hey be koca ihtiyar
Nereden aldın bu heybetini?
Zenginliğini
Tecrübeni
Nasıl oluştu?
Derinin kalınlığı, yosunların

Yazında döşek
Işından
Yapılarda bütünlükten
Ayna
Gülünce
Güler ya