Zafer Sar Şiirleri - Şair Zafer Sar

Her mevsimin kendine göre tadı var
Adıvar
Halide Edip
kağnıların kuşağında altın sırçası
kadınım
anam, bacım, yarim

Gökkuşağı sonrasında
kırmızı, sarı, yeşil, mor
hasatında buğday
samanında sarısı
geçti ömrümün çoğu
doğmak istiyorum.

Kalemin ucuna mavi gezegeni yerleştirmişler
ekseninde dönüyor
yaz ha! yaz diyorlar
egemenliklerinde
kırdım baktım
toplu iğne başı kadar

Nazım'ı,
Nesin'i,
Torlak Kemal'i,
Bedrettin'i
hep düşünürsün
ama kendini

ne badem kaldı
ne göz kaldı
kıramayanlar
efendi
emeği yendi

Yazıyor yazıyor
saman sarısında
yıldızlar savaşıyor
doğuyor, ölüyor
sevişiyorlar ki
oluyor

evim sanki mezarlık
gitmek istemiyorum
kan revan
açıyor gül
gülistan
fistan

haydi git evine
akşama kadar
ne yapacağım
davul, zurna çalacağım
sonrasında hanımla
kavga edeceğim

bir zamanlar neydi
gözlerin
düşeyim derin derin
iki çocuk askerin
sönmemiş ferlerin
aralığın 25'inde üzüm

üzüme bak üzüme
gözüme bak gözüme
aralığın 25'inde
üzüme