Zafer Sar Şiirleri - Şair Zafer Sar

ıslık çaldım duymadı
kulaklarımla olmadım
anladım
geç de olsa
şarabım

maalesef öpücük de para oldu
çek git evine
otur
ağla.

bir kadınla birlikte oldum
yazdım uyandım
neden yaptım bu işi
rüya imiş
utandım

şap, şap
şak, şak
Ayten şak şak
Ömriye boynu eğilmiş
başak
güneşe bak

zürafanın şaşkını
üstü değil
altı gezer kış günü
nereden bilsin düğünü?

gençler eşiniyor
semersizler
semer takılınca
anlarlar
yükü

aşk
et
kuvvet
yok öyle
yemek
zehire davet

toplum açık değil
yazdır kalemi
görsünler zehiri
panzehiri
olurmuş
ilaç

kötü aslanlar, hayvanlar
türedi
insan adında aç gözlüler
binler kaldı toprak altında
zeytin ve badem gözlüler
gerçek kalem yazar

çekirdeğiyle oynamayın
atomun
biri erkek biri dişi
dünyanın
zincirle birbirine bağlıdır
inanın