Zafer Sar Şiirleri - Şair Zafer Sar

Zafer Sar

Binmiş eşşeğe
gidiyor kıyamete
ne otunu veren var
ne suyunu
şaştım
bu işe

Devamını Oku
Zafer Sar

Yerimizde tellal taşı
Hepimizin kaşı
Tarihle yaşı
Dağların kardeşi

Yakar sabahın güneşi,yok eşi

Devamını Oku
Zafer Sar

Sporunda ayağı işlemiş toprağı
Toprakta verdi ayakkabıyı
Yürü yürü
In aşağı çık yukarı çiçeği
Göreceğin meyveyi
Her şey hazır

Devamını Oku
Zafer Sar

Toprak, hava, su, güneş
Yoktur hiçbirine eş
Canlılar için nefes
Bütündür enfes

Kaybediyoruz yaşamı

Devamını Oku
Zafer Sar

Biri birincide
öteki ikincide
yok oldular gittiler
ben kaldım kutupta
yazda
yok olacağım

Devamını Oku
Zafer Sar

Bırakmak istemiyor ısısında döşeğim
Açtı gözlerimi çiçeklerinde ekmeğim
Kuyrukta bekliyor havlu, su, ayna
Seni de peynir, zeytin can ya
Yürü yürü al da gel akşamına kon
Taşıt seli ırmağın

Devamını Oku
Zafer Sar

İşlenmek istiyor ana
Bakın yorgun çiftçiye
Elinde değneği gitmek istemiyor eşeği
Ana beslemiş
İşlemiş
Yıllarda yaşlanmış

Devamını Oku
Zafer Sar

Ses
Öyle bir ses ki
Dönüşümde
Çağırdı güneş

Yalnızlığında birleş

Devamını Oku
Zafer Sar

Gözlerimin yağmuru altında ben
Hüznümde gemilerim insanlarım karanlık dumanlarım
İçinde herkes
Yüzüyor karadenizinde
Geçim sıkıntısının sarhoşluğunda yüzemeyen bir ben
Bir de çantam

Devamını Oku
Zafer Sar

Yazıyorum takvim yaprağına
Gidiyorum uzun sürecin sonucuna
Oluşmuş aynadan defterime
Ulaşıyorum tabanda aralarda karanlığa
Muhtacım güneşin aydınlığına
Hasretim ışınlarına

Devamını Oku