Dünya çok zalim üstat
Doğan ölüyor
Seven gidiyor
Geriye hatıralar kalıyor
Dünya çok zalim üstat
Küçük dünyamın
Büyük kahramanıyım ben
Sesli harfleri
Sessizlerle savaştırırım
Müzik inletir ortalığı
Çam kabukları gemilerimdir
Bugün on dört saat uyudum
Uyumadan önce de kitap okudum
Kafdağı yüklenmiş sanki üstüme
Sanırım seni sevmekten yorgunum
Uyudum
Gecenin karanlığı içinde, yalan gülmüşlüklerim var
Hasretin varken içimde, hakikaten ölmüşlüklerim var
Sensiz yürünen aşk izinde, yolumdan dönmüşlüklerim var
Cambaz ipi üzerinde, YALANCI yar görmüşlüklerim var
Kendi dünyamda hayallerim var benim
Kula kulluk kapılarını kapatarak benim
Varsın zaman denen mahluk hızlı saysın
Saat oklarına dik duracak fikrim var benim
Kendi dümyam bu ve değer verdiklerim
Sanki uzaklardan beni gözleyen
Derin ve küçük gözler var gibiyim
Bir tatlı söze nefes olmadan
Kendimi ölüme salar gibiyim
Mazi defterinde iz bırakan, günlerin var senin
Çiçekler içinde cennet kokan, güllerin var senin
Açılınca semaya nur dolan, ellerin var senin
Deryalardan daha duru engin, gözlerin var senin
Ölünce Tabutumun üzerine,
" Kırıldı kırılacağı kadar, dikkatli taşınmasa da olur"
Yazdırılsın.
Ne gece
Ne de yazılacak
Anlatamaz sanırım
Sırt sırta vermiş
Özlem ile şiir
Sanki çözümsüz bilmece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!