Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Esmer yanık teninin çenendeki beninin
pamuktan daha beyaz o narin ellerinin
çiy düşmüş üzerine o pembe leblerinin
tiryakisi oldum yar düşeceğim peşine

ak beyaz gerdanınla çatımda güvercinim

Az sonra
tam karşımda
bir deniz oluşuverecek
sonra
denizde bir
ada

Harbiden

Son bir sözün var mı söyle
gidiyorum bak
söyle içinde kalmasın

Harf olmasa sen olmazsın kelime
şimdi gel de anlat benim kelime

cem olmasa sen olmazsın cemiyet
bütün mesele bundan ibaret

Hasanın güzel bir kasabası
bir de kendi

bir babası
üç ablası

Uzaklarda bir yerde uzak dağlar ardında
Bilemem nerde neresinde
Ormanların dibinde
Yollar sonunda
Gökyüzünde ki ak bulutlarda
Simgesi olacak dünyalar ardında

Her yerde sen yine mi sen diyorum

Yine mi
yine mi sen diyorum
gülümsüyor gibi
belirsiz

Koyma gözümü yollarda yar geleceksen gel
aylar mevsimler geçmeden can gelmeden ecel
gözüm yaşı durmaz oldu ah bu muydu bedel
bu hasrete dayanamam geleceksen gel

bu gün yarın derken bak ömür gelip geçiyor

İncinmesin yeter artuk havai fişeklerle çocuklarımız,
Kızlarımız yanmasın molotof kokteyl/lerle;
İki bin dokuz artık yeter git git...
Bize iki bin onu gönder beyaz bir sayfa açılsın.
İki bin onda yurtta sulh cihanda sulh andımız.
Nalanı al Handanı gönder! ! !

İllâ ki s ilgisi olmalı gözlerinin
nehirlerin gözleriyle

dil i geçmişten mişliye

dil i geçmişten geçtik