Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Bir nazenin dilber gördüm,Ruhsarmış adı,
İsteseymiş canını verirmiş,sevdiği için,
Belli olmuş birgün kocasının muradı,
Kuma getirmek istermiş üstüne,
Buymuş maksadı...
Gelene geçene anlatırmış Ruhsar derdini

Benim işim renklerle, hayallerimi boyuyorum
Bazı al, bazı morla...
Denize uçuk mavi bir çizgi çekiyorum, bazı da turkuazla...
Akşamın mor eteklerine, tezat olsun diye inadına...
Gidip oturuyorum, hiç görmediğim o denizin kenarında
Her zaman, ta ezelden beri kara olan treni beyaza boyuyorum.

İstanbul aldın ya sevdiklerimi
unutturdun bana bildiklerimi
kuruttun kanımı iliklerimi
denizin mehtabın kanıma girdi

anamı merdiven silici yaptın

İstediğim çok değil
bir candan bakış
tatlı bir gülüş
bir yudum su
susuz aşksız bırakma
bırakma yar'sız yurttsuz

Siyah gül al açar mı
kaçar mı insan kendisinden
nere gitse orda bulur kendini
her yer ayna

kaçar kaçar insan kendinden kaçar ya

Geç kaldım sandım da yandım tutuştum
Kızılayda otobüs tıklım tıklım
gidip Sıhhıye Piknikte ısındım
bekledim bekledim gelirsin sandım

kaç ruhun var senin kaç kişiliksin

Onbir ayın sultanı baştacıdır ramazan
koca bir gün sonunda işte okundu ezan

en riyasız ibadet kalbinle tut her zaman
geldim gelecem derken elhak geldi ramazan

Su suya dağ dağa kavuştu
Biz kavuşamadık
Oysa yan yanayız
Razıyken bile en kötü gününe
En çekilmez haline
Senin umurunda mı dünya

Dev dalgalardayım
ıssız adalardayım
ne kadar benim de
mutluluktan payım

ne kadar bayım

FesuphanAllah
gördünüz mü uykum kaçmış
nereye derseniz
kocaya kaçmış vermemiş ya anası

vay kahrolası