Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Çarpılıp duruyorum
elektrik kaçağı mı var sende
karıncalanmalar olursa tende

bir aşka yelken açtım elektrik sayende

Helf

Kaburgama yapışmış izbe bir elemle
sabah sabah sabah

gün ışıyordu yağıyordu bir yerlerde

Bir gece ne var ne yok gömdüm hepsini
yani gömmüştüm biliyorum
cürmünü saklamak isteyen bir caninin titiz planlarıyla
hiç kimse görmeyecekti bilmeyecekti
toprak vefasız çıktı
kustu sırlarımı

Sınırda bekleyen korkusuz asker
İster subay ol ister çavuş
İsterse okumamış bir er
Sana bayrağımızın ay yıldızı yeter
Dilinde kuran göğsünde iman
Ellerin üşümüş gözlerin donuk

Bir yalnız adam gördüm ağlıyordu
parıldıyordu göz yaşı gecenin karanlığında

kedisi Mestan minderinin üzerinde
neyine yetmiyordu ki

Şiire uyanmak ne güzel bir Pazar sabahı
terennüm etmek şairiyle müziğini şiirin
aldanmak avunmak
bir sabah uyanıp her şeyi unutmuş olmak
bize yapılanları hain pusuları
görmezden gelmek

Usandı gönül uslanmadı gitti
Yoruldu yollar yıprandı yıllar
Kaç kere gelip bakıp döneceksin
Ne günah ne sevap usandı kullar
Zaman perdesini açıp kapayıp
Akıp dursun varsın akıp dursun

Siz ne çok gül sevdiniz

kadınlar çiçektir gül'dür dediniz
gül dediniz
ama sizler sevdiklerinizi hiç güldürmediniz

Kaptırmış gidiyor kendini aşmış
semazen
yazmalı biri bunu
meselâ Neyzen

eyvah yazık yazık ki

Sebebi şairliğim halden anlamayan yar
bir kez kırılmasın kalp düşmesin boran ve kar

gidip çalsam kapıyı sorsam yarin halini
silsem gözünden yaşı bir görsem ahvalini