Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Ne Handanım ne de canan artık bil Ümran değilim
o devirler kapandı bak artık hük/ümran değilim

kendine bir can bulmuşsun canın cananın değilim
geçti lale devirleri hazan düştü rengimize

Kediye nankör derler,sanırım senin kadar değil
Herşey gelip geçici,dünya yalan,
Hiç birşey insana yar değil.
Sanma ki yaşadığın her dakika sana kar
Sevgisiz geçiyorsa günün,
O da sana kar değil,

Mutlu bir bulutun üzerindeyim
Şafaktan gün batımına kadar
Gökyüzünde dolaşıp duruyorum
Düş gezginiyim önceki yaşanmışları,
Ve yaşayacaklarımı başka bir dünyada izliyorum
Bir kuş gibi süzülüp uçuyorum ve kıs kıs gülüyorum

Aşkın rengi mavi olmalı,
İlla da mavi, illa mavi...

Maviyle doğmalı; ölmeli maviyle...
Deniz mavi, gözleri de mavi denizin,
Gök mavi...

Bir selim kulunu dildar eylesen
muti olsa yar payidar eylesen

gamlanma ey gönül şüphe de etme
sabretsen de ağyarı yar eylesen

Biliyorum bu sefer
Bu ayrılık uzun sürecek
Yazmazsan
Melekler defterini dürecek
Sen bakma bana
Avuturum kendimi

Kader olsam seni bana yazarım
Varsa eğer yarin aranızı bozarım
Sen gül olsan ben de bülbül
Şakıyıp dururum senin dalın da....

Olur a bakarsın dikenin batar,

Komşuda ışık gördüm,
Gördüm apaçık gördüm...
Kime sorsam sevdiğini,
Kendine aşık gördüm...

Yazması oyalı yar,

Güller ağlıyor bülbüller suskun
İçimde matemlerin kara perdesi.
Ayinlerde kesilmiş,ilahilerin sesi
Gözler hasrete durmuş, yürekse yorgun.

Laleler bükmüş boynunu menekşe dargın

Sen Leyla olmalısın ben senin Mecnununsam
Ayla Süheyla mısın yoksa kör etti aşkın gözlerimi

Eğer ki Ayla isen aşkı Leyladan sormalısın
Sen Rana olmalısın Rana mı Canan mısın