Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Onlar
kırklar otuzlar yirmiler onlar
özürlüler

bir yanda beyin özürlü
bir yanda doğuştan fiziksel

Nerdeyse yarım asır olacak aynı yastığa baş koyalı
girdin evime güneşi peşinden sürükleyerek
Geceleri ay'da gelirdi peşinden

içeri girdin
birden aydınlandı ortalık

Gün gelir budarlar, kütüğün kalır,
aldırma kök gerekli...
ne sevinmek ne yerinmek,
gereksizmiş;
demekki...

Uzaklardan çoluk çocuk,
Konuk gelse bir gemiyle...
Çam altında bir masada;
Çaylar olsa da demiyle...

Gökte yıldız, yıldız yıldız,

Nimet demişler diye,saymadım ki Nimetten,
Yükseleyim diye Yüksel de takmışlar ya adıma,
Kaç kere yükseldiğimi hiç saymadım,
Çakıldığım yerde buldum huzuru,
Her seferinde bağrına bastı toprak ana,

Şuraya iki satır yazsam ş/ayet
olsa kuranı kerimden bir ayet
binbir dedikodu binbir şik/ayet
çek uzat mirim çek uzat karala
insanlıktan feyz almamış fukara
selam versen böylesine kazara

Evvel Allah harbiden bir çok şiir görmüşem
tekin değilim hani birazcık da ermişem
nice şair hanına ben gönlümü sermişem
saysam da yeri değil feyz'imi aldım Şems'ten
evvel Allah bismillah ben bir fani dervişem

Sen gidince solardı Menekşeler
gelecekmişsin gibi mis kokardı İğdeler
havuzun fıskiyesi mutad zamanlardaki
kendi melodisiyle
sen varmışsın gibi

Bir an
ben sinemada olmalıydım diye düşündüm
sonra, seyirci omak ta güzeldi.
yolcu olsaydım arkama dönüp bakmadan,
dolaşsaydım şehir şehir,
konaklamak hanlarda üşüyen ellerini ısıtmak

Aşk yalan söylüyor,çiçekler yalan,
Fallar da yalan.
Yalan söylüyorlar,hele de yaz aşıkları.

Yağmuru sevdikleri, Eylül de yalan,
Arılar çiçeklerin kulağına anlatsa da aşkını,