Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

İstanbul sabah uyanacak
saçlarını tarayacak boğaza karşı
İstanbul panayır İstanbul çarşı

bir kız yürüyecek arnavut kaldırımında
billurdan

Hepsi şov, hepsi para
Bu para ne zampara
Ne sadık ne vefalı
Bu para icat olalı
Kimsede kalmadı rahat
Kiminde istif istif kat kat

Bir kürk gibi giydirdiğin
pembe bir umuttu
ve sıcacıktı

hep böyle başlardı aşklar
hep böyle aşk'lardan söz ederdi ya

Siz görmediniz
benim bahçemdeydiler
kalbini kanatanların ellerine dikenlerini batırırdı
o kanlar güllerin mi gül aşıran
minicik ellerin miydi

Ele geçirmişti ruhumu bir ruh
esir almıştı ki beni
topsuz tüfeksiz bir güruh

ben de o esnada kanat takıp uçmadım mı

Ben koruktum yağmur yağdı ıslandım,yıkandım
Güneş vurdu ısındım,piştim olgunlaştım,
Üzüm oldum...
Rengim Lal...
Kök salmıştım çoktan toprağa,
Asma idim bağ oldum

Akşama filcan böreği

ezik yüreği Ezgi'nin
Ayşe'nin kayıp bez bebeği
saçlarından bir tutam yanık eşikte

Sayfana bir gül bıraktım sevgili
şiir yazmak akıllı işi değil
belli
ya sen deli ya ben deli

21/Şubat/2011/Pazartesi/Ankara

Bölmüş denizi ortasından
gidiyor bir şarkı mırıldanarak

sarhoşum sarhoş

kuyruk olmuş yelkenine ak köpük

Sen her gittiğinde ardından
ben
mısra mısra düşerdim şiirlere

senin bilmediğin ülkelerde
asla uğrayamayacağını bildiğim