Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Sanki herkes bir yerlere gitmiş
Bomboş kalmış kıyametli dünya
Bir sen varsın sanki başka kimse yok
Gözüm senden başkasını görmüyor
Seninle beraberce geldik bu güne
Seninle olmak rüya gibi rüyada uçmak gibi

Açar gönül toprağında, bir gül;
Gelen vurur giden vurur;
Rengi kan kırmızı; kokusu yanık yanık...
Gül içten içe kanar.
Gül kanar mı? kanar ya...

Aldı beni benden yine gözlerin
içimde açtığın yara çok derin.
her gün gönderdiğim beyaz güllerin,
bir tanesi neden solgun duruyor

o zifir saçların o esmer tenin,

Yumuşacık bir başlangıç olmalı
öyle girmeli kanına
sessiz adımlarla usulca

bir önceki günden
kalan kargışlar vardır belki

Bakışır gözler
tutuşur eller
konuşur diller

boşa geçer yıllar, yine de
yine de olmaz

Yorgunluk kahvemsin, kahvemde falım,
Pembeye dönüştü; siyahım alım,
Gitme gözüm yolda, yollarda kalır,
Can yoldaşım benim, biricik canım...

Şarkılarımda söz, udumda telsin,

Güllü kız çilli kız; pabuç kadar dilli kız...
Ah çilli kız, zilli kız,
Yapma etme Durkız!
Döndü kız sağ yanımdan,
Vurdu beni sol böğrümden,
Sözünden de döndü kız...

Yetiş hızır yetiş ah yetiş feryadıma
sebeb-i giryanım ahu zarıma
uymuyor isteğime maksadıma
duymaz olmuş yarenim feryadımı

dağıtırsın bir tek sen efkarımı

Dünden sonra bugün balkonda
Şöyle yaslanıverdim arkama
Ne kaygı ne gam ne de tasa
Bir rüzgar yüzümü okşadı geçti

Es badı sabah es yiğidin bağrına

Sen gün ben ah
ikimizin bileşkesi
bigünah