Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Arınmada gönül geçmede imbikten
zaman yanmış külü kalmış ocakta

yadeller almış beni beni

salınıp hayal dünyasında şiir ipi eğirmede gönül

Ben de bir uğrayıp geçmiştim o senelerden
sizi tanıyorum sanki
ama nerden

şimdi havalardayım
takıldım radardayım

Nakşolmuşsun gönlüme meftunun oldum senin
araya çöller girdi mecnunun oldum senin
bir nazar düşürdün ki durmaz kalbimde enin
nakşolmuşsun gönlüme meftunun oldum senin

halimi nakletmeye lal olur benim dilim

Dilimde şarkıydı aah
dilimde şarkıydı
beni vuran

o yarin mahmur bakışıydı

Lafa bakma adama bak
söz gelimi söz gele

laf ola beri gele
belki alim
belki zalim

Bitişik komşunun balkonunda limonluk
İstanbul İstanbul

sarı
sokak lambaları
kurt mu yedi gündüzü

Gece olur hüzün düşer denize,
Ay belirir yüzün düşer bizim de evimize
Bir mutluluk gecesi bir hüznün ecesi
Güzelliğin nazire İstanbula....
Kimsesiz talihsiz Lamia, İstanbul olursun
Düşersin gönlümüze.....

Bir höykürsem dağlar hemen yıkılacak,
Ova çayır doğuracak umut yeşil...
Şöyle tutup ta çevirsem dünyayı,
Topaç gibi.

Dönecek dönecek, düşecek yüreğinin üstüne

Bir bir geçiyor günler, takvimden haberin var mı?
Ömrüm de tükeniyor; senin vefan bu kadar mı
Nice köprüden geçtim, sellerden haberin var mı,
Soldu bahçede güller, hazandan haberin var mı?

Haberin var mı canım, sona yaklaştı ömrüm

Siyah gül al açar mı
kaçar mı insan kendisinden
nere gitse orda bulur kendini
her yer ayna

kaçar kaçar insan kendinden kaçar ya