Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Kalemle,kağıt birbirlerine sarıldığında
Gülücüklerini,duyarım kıs kıs.
Onlar birbirlerine darıldığında,
Bir zaman,ayrı kalır hasret çekerler
Kalemin ucundan gözyaşı damlar
Hakimin elinde kırıldığın da

Allah için adam iyi hatip
seçmelerden saçmalara
prototip
tip

Esmer yanık teninin çenendeki beninin
pamuktan daha beyaz o narin ellerinin
çiy düşmüş üzerine o pembe leblerinin
tiryakisi oldum yar düşeceğim peşine

ak beyaz gerdanınla çatımda güvercinim

Takvimle saat,akreple yelkovan,
Koşuyor maratona hiç bir an kalıcı değil.
İnsanlar can alıcı,kuşlar alıcı değil...
Bir elimde tesbih, birinde fotoğrafın,
Ya sabır ya sabır diyipte dönmeni bekliyorum.
Senle el,le gelen düğün bayram,

Ne zaman geçsem kapınızın önünden
ayaklarım yerde başım balkonunuzda
öylesine uzardım
her defasında yoktun
zaten var mıydın ki
azizliği mi hayallerimin

Dalda kiraz bırakmamış
taç sokağın açları;
çıkmış duvar üstüne,
kırmışlar kerpiçleri
mahallenin piçleri...

Nazım Orhan Veli' den
ben Nazım'dan almış gibiyim tarzımı

bir Orhan Veli hayranı olaraktan ve
her ikisinden de olur alıp
kıldım farzımı

Bir aşınalık var ama
tanıyamadım seni tanıdık biri misin
ahh gözlerimm ahh iyice göremez oldular

dur şimdi çıkaracam
şöyle bakıyım bir yüzüne

Kaçar uykularım endişeler böler uykumu
kapkara katran karası yapar ufkumu
iflas etmiş insanlığın sonu mu
bana biraz hayal verin
ne olur hadi şarkı söyleyin
şiir yazın mektup yazın selam söyleyin

Bahçevan terketmiş bahçeyi bağı
Dumandan görünmez sılamın dağı
Yaşamak farketmez az ile çoğu
İlla ki dünyamız yeşile dönsün