Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Gece olur hüzün düşer denize,
Ay belirir yüzün düşer bizim de evimize
Bir mutluluk gecesi bir hüznün ecesi
Güzelliğin nazire İstanbula....
Kimsesiz talihsiz Lamia, İstanbul olursun
Düşersin gönlümüze.....

Bir höykürsem dağlar hemen yıkılacak,
Ova çayır doğuracak umut yeşil...
Şöyle tutup ta çevirsem dünyayı,
Topaç gibi.

Dönecek dönecek, düşecek yüreğinin üstüne

Bir bir geçiyor günler, takvimden haberin var mı?
Ömrüm de tükeniyor; senin vefan bu kadar mı
Nice köprüden geçtim, sellerden haberin var mı,
Soldu bahçede güller, hazandan haberin var mı?

Haberin var mı canım, sona yaklaştı ömrüm

Siyah gül al açar mı
kaçar mı insan kendisinden
nere gitse orda bulur kendini
her yer ayna

kaçar kaçar insan kendinden kaçar ya

Onlar
kırklar otuzlar yirmiler onlar
özürlüler

bir yanda beyin özürlü
bir yanda doğuştan fiziksel

Nerdeyse yarım asır olacak aynı yastığa baş koyalı
girdin evime güneşi peşinden sürükleyerek
Geceleri ay'da gelirdi peşinden

içeri girdin
birden aydınlandı ortalık

Gün gelir budarlar, kütüğün kalır,
aldırma kök gerekli...
ne sevinmek ne yerinmek,
gereksizmiş;
demekki...

Uzaklardan çoluk çocuk,
Konuk gelse bir gemiyle...
Çam altında bir masada;
Çaylar olsa da demiyle...

Gökte yıldız, yıldız yıldız,

Nimet demişler diye,saymadım ki Nimetten,
Yükseleyim diye Yüksel de takmışlar ya adıma,
Kaç kere yükseldiğimi hiç saymadım,
Çakıldığım yerde buldum huzuru,
Her seferinde bağrına bastı toprak ana,

Şuraya iki satır yazsam ş/ayet
olsa kuranı kerimden bir ayet
binbir dedikodu binbir şik/ayet
çek uzat mirim çek uzat karala
insanlıktan feyz almamış fukara
selam versen böylesine kazara