Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Elif Elif yağ kar gibi duvağında taç olayım
taze filiz bir dal gibi ağacında bal olayım
minik serçen ben olayım dallarına abanayım
salıncak ol eyle beni sabah akşam sallanaym

Saçlarını rüzgarlarda savurur da gidersin ya

İstanbulun orta yeri
Galata
Ankara'nın ortasında
kule
kulede ata
Ata kule

Hayatı hep tersinden okudum
iki ters bir yüz
şimdi yaptığım gibi
hep ezbere yaşadım

yani bıraktım oluruna

Yastığında güller vardı
Saçların bahar kokardı
Ülkene yağmurlar yağardı
Rüyam da görmüştüm seni
Canım kardelen

Ben Özdemir Asaf'ı okurum;
Özdemir Asaf'da beni okur,
yazıp okuduğu şiirlerinde...
bu gününün ötelerinden,
dünün çok derinlerinden
duyarım sesini...

Dağları delen kimdi Ferhat mı
Dünyayı kaidesinden kim oynattı
Ben de demirbaşı değilim
Bu sahte hayatta iğreti duruyorum
Zaten köklerimiz çoktan koptu,
O cömert tabiattan

Ne yüzünde ary kalmış
Ne beyninde aklı kalmış
Bulur azan belasını
Kime kalmış kime kalmış
Bu saltanat kime kalmış

Adam vardır kavgada belli olur
belden aşağı vurur

adam vardır barışıktır kendiyle
nerde olsa arar huzuru bulur
adam vardır büyüdükçe küçülür

Bu yalan dünyadan ne bekliyoruz
Daha çok yaşamak için nedir bu savaş
Ömür geçiyor tek düze yavaş
Ne beklediğimizi bilemiyoruz

Kimi zaman bir mektuba esir düşmüşüz

Dile müştak güle

Bir derd-i müptelamdır
haram ki bana gün görmek
yaşamak