Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Bu karda kışta kıyamette
Bir yanım cehennemde
Bir yanım cennette
Neleri örtmüyorki bu kopan fırtına
Dinmeyen yağış,bu kar.
Bir süre ayaklar altında

Ne yüzünde ary kalmış
Ne beyninde aklı kalmış
Bulur azan belasını
Kime kalmış kime kalmış
Bu saltanat kime kalmış

Dağları delen kimdi Ferhat mı
Dünyayı kaidesinden kim oynattı
Ben de demirbaşı değilim
Bu sahte hayatta iğreti duruyorum
Zaten köklerimiz çoktan koptu,
O cömert tabiattan

Siz adama kanmayın
Hep yontar keserle kendi yönüne
Kendi yutar salkımı
Ele verir talkını
Hep kandırır halkını
Biraz müsade beyim

Bu şehrin şeytanı bol melekleri az
Durup düşünmek lazım biraz.
Bu ağacın boyu kısa meyve vermiş
Doldurmuş sepeti tıka basa
Dalları basmış kiraz.

Hep bir yanım eksik yoksun diye
Karanlık odamın ışığını yaktığımda
Birden atıyorsun kendini yatağa
Yorgunsun
Yine de geri kalmıyorsun şakalaşmaktan
Skandal skandal diyorsun

Yastığında güller vardı
Saçların bahar kokardı
Ülkene yağmurlar yağardı
Rüyam da görmüştüm seni
Canım kardelen

Ben Özdemir Asaf'ı okurum;
Özdemir Asaf'da beni okur,
yazıp okuduğu şiirlerinde...
bu gününün ötelerinden,
dünün çok derinlerinden
duyarım sesini...

Gece gece göğün bütün kepenkleri çekildiğinde
ve garip mırılıtılarla
dolaşırken yarasalar
uygulanırdı en en ağır yasalar
e şimdi yeri geldi de
e diyeceğim de

Ağalar beyler dere beyleri;
Krallar prensler şehir beyleri.

Vicdansızlar acımasızlar katı kalpliler,
Mafyalar hırsızlar yoldan çıkmışlar.