Yüksel Nimet Apel Şiirleri - Şair Yüksel ...

Gece yarısıydı,Ankarada yine sis vardı...
El,ayak çekilmişti uyumuştu bütün şehir
Bir ben uyuyamamıştım takılmıştı zihnime
Çok eskilerden,eski bir şiir
Amatör bir şairdi yazarı,ayrılığa,aşka dair,
Şiirler yazarmış gençliğinde....

Sen A B ol
Ben
Türkiye
Cee diyeyim sana

24/Kasım/2012/Cumartesi/Bodrum

Bana konuş deme konuşursam
susmam ustam

sus dersin
pes edersin

Akşamdan beri içiyorum
hastalığım nüksetti yine
elimde fırça bez bir tuvale
seninle son buluşmamızı resmediyorum
bu en güzel ışık alan pencere
günlerdir yağmur yağıyordu

Doldurmuş dolarlarla yanaklarını
Para bol bilemiyor ki
Nereye yapıştıracağını
Düşünmüyor yakışıp yakışmayacağını
Dem bu dem zaman bu zaman
Racon bu yenileme devri yenilik devri

Gözlerinin üstüne tül mü örtülü?
Ne renk olduğunu göremiyorum
Ağlar gibimisin güler gibi mi?
Bakışının anlamını çözemiyorum....

Sıcak mı gözyaşların belki de serin?

Gülleri dermeye çıktım bu sabah
yar çıktı karşıma o gülüverdi
beni yapayanlız bırakıp orda
çıkıp gelirdi ah bir başka sabah

billur bir su gibi ab-ı hayattı

Siz de tutun bir ucundan şehirleri kalkındırın
çok kolay senede bir gün anmak
çiçekler ekin şehitlerin tarlasına bire bin verir
bu yiğitler sofrasını ballandırın....

her yıl söylev hamasi söylemler nutuklar

Akşamdı yalnızdım orda
Gelip masama oturduklarında
Sordum kimsiniz diye
Üçü bir ağızdan üçümüz de,
Üç harfliyiz dediler,bilmece gibiydiler
Ne haber dedim gülümsedim

Hadi gel yanalım birlikte yanalım
İster mum alevinde olsun
İsterse bir kıvılcımda
Kor ateşlerde yanalım
Hepsi bir yanmanın
Ateş olmaz sa pişmez aşımız