Yoruldun kalbim Şiiri - Suzi Ayyıldız

Yoruldun kalbim, en çok sen yoruldun, çok kırıldın çok incindin
Param parça oldun yine benimleydin...

Yoruldun beynim,
Sende yoruldun
Benim  düşündüklerimden, onu
hayal etmeden, her saniye her dakika onunla dolu olmaktan çok yoruldun

Yoruldun gözlerim, suretini nakış;
gibi çizmekten, her çizgisini ezber etmekten, gülüşünde kaybolmaktan, gamzesinde gizlenmekten yoruldun..

Yoruldun ellerim  sen de yoruldun
Her gün onu şiirlerime yazmaktan her satırına hayalini gizlenmekten, her mısrasın da inci gibi dizmekten yoruldun...

Yorulmadın ey ruhum!
Bir tek sen yorulmadın
Çünkü ben onu ruhum diye sevdim söyleyemedim..
Senide onun ruhuna bıraktım onun için yorulmadın...
Ruhum oldun bilemedin..
Suzi