Yılmaz Aybar Şiirleri - Şair Yılmaz Aybar

Arabesk kafayla ahkâm keserek
Biz de dokuz ayda doğduk diyerek
Cılkı çıkarıldı eşitliğin de
Aramızda hiç de fark yok diyerek

‘Tüfek icat oldu mertlik bozuldu’ misali,
Yeni ve ileri bir görüşmüş gibi
Eşitlik görüşü öne çıkarılınca da
Her şey iyice bozulmaya başladı.
Bu bir köylü görüşüydü aslında,
Herkesin dokuz ayda doğduğu gerçeğinden kaynaklanıyordu

Tosbağa tavşanı geçebilir mi
Pireler filleri ezebilir mi
Kuşlar hep kanatlı olurlar ama
Tavuklara da kuş denebilir mi

Kefenin cebi yok
Bunu bilmeyen de yok
Ama varmış gibi yaşayan
Aç ve açıkların haklarını da yiyen
Yine de doymak bilmeyen
Tüm toplumsal dengeleri bozanlar var

İnsanlar evlenmeyi düşünürken
Eşleri olacak kişinin anneleri kadar güzel
Veya babaları kadar yakışıklı olmasını değil,
Kendilerine karşı çok daha ilgili,
Çok daha anlayışlı olmasını isterler öncelikle,
Çünkü kimleri ne kadar severlerse sevsinler

İlk gençlik dönemimin birkaç yılını
Bir taşra kasabasında yaşamış
Ve farketmiştim ki,
Hem bir dindarlık görüntüsü,
Hem de dine ve ahlâka aykırı nice haller vardı orada.
Yani manzara tam bir kargaşaydı.

Barın beslen üre
Üre beslen barın
Başka şey bilme hiç
Ve öğrenme sakın

Sanatı gereksiz say

Geçmişten bugüne bir bir denediler
Tüm yönetim biçimlerini,
Sonra hepsinden vazgeçtiler,
Sarıldılar demokrasiye mal bulmuş gibi
‘En iyisi bu’ dediler,
Sonra onun da çıkardılar cılkını,

“Bir varmış bir yokmuş,
Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Devir cahiliye devriyken
Bir fare sürüsü savaş açmış bir dağa,
Ant içmişler onu

Elimizden kayıp geçmede zaman
Bizi nâçar koyup geçmede zaman

Hep mutlu mevsimler vaat etse de
Kararından cayıp geçmede zaman